🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno postulato nuove teorie sulla materia. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    postulàre : wymagać
    po|stu||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika postulàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente postulàre

    io postulo
    🔊
    tu postuli
    🔊
    lui/lei/Lei postula
    🔊
    noi postuliamo
    🔊
    voi postulate
    🔊
    loro postulano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto postulàre

    io postulavo
    🔊
    tu postulavi
    🔊
    lui/lei/Lei postulava
    🔊
    noi postulavamo
    🔊
    voi postulavate
    🔊
    loro postulavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice postulàre

    io postulerò
    🔊
    tu postulerai
    🔊
    lui/lei/Lei postulerà
    🔊
    noi postuleremo
    🔊
    voi postulerete
    🔊
    loro postuleranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto postulàre

    io postulai
    🔊
    tu postulasti
    🔊
    lui/lei/Lei postulò
    🔊
    noi postulammo
    🔊
    voi postulaste
    🔊
    loro postularono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore postulàre

    io avrò postulato
    🔊
    tu avrai postulato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà postulato
    🔊
    noi avremo postulato
    🔊
    voi avrete postulato
    🔊
    loro avranno postulato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo postulàre

    io ho postulato
    🔊
    tu hai postulato
    🔊
    lui/lei/Lei ha postulato
    🔊
    noi abbiamo postulato
    🔊
    voi avete postulato
    🔊
    loro hanno postulato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo postulàre

    io avevo postulato
    🔊
    tu avevi postulato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva postulato
    🔊
    noi avevamo postulato
    🔊
    voi avevate postulato
    🔊
    loro avevano postulato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto postulàre

    io ebbi postulato
    🔊
    tu avesti postulato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe postulato
    🔊
    noi avemmo postulato
    🔊
    voi aveste postulato
    🔊
    loro ebbero postulato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika postulàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente postulàre

    io postuli
    🔊
    tu postuli
    🔊
    lui/lei/Lei postuli
    🔊
    noi postuliamo
    🔊
    voi postuliate
    🔊
    loro postulino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto postulàre

    io postulassi
    🔊
    tu postulassi
    🔊
    lui/lei/Lei postulasse
    🔊
    noi postulassimo
    🔊
    voi postulaste
    🔊
    loro postulassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato postulàre

    io abbia postulato
    🔊
    tu abbia postulato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia postulato
    🔊
    noi abbiamo postulato
    🔊
    voi abbiate postulato
    🔊
    loro abbiano postulato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato postulàre

    io avessi postulato
    🔊
    tu avessi postulato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse postulato
    🔊
    noi avessimo postulato
    🔊
    voi aveste postulato
    🔊
    loro avessero postulato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika postulàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente postulàre

    io postulerei
    🔊
    tu postuleresti
    🔊
    lui/lei/Lei postulerebbe
    🔊
    noi postuleremmo
    🔊
    voi postulereste
    🔊
    loro postulerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato postulàre

    io avrei postulato
    🔊
    tu avresti postulato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe postulato
    🔊
    noi avremmo postulato
    🔊
    voi avreste postulato
    🔊
    loro avrebbero postulato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika postulàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo postulàre

    tu postula
    🔊
    noi postuliamo
    🔊
    voi postulate
    🔊

    Congiuntivo postulàre

    Lei postuli
    🔊
    Che lui/lei postuli
    🔊
    Che loro postulino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!