🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno pranzato insieme in ristorante. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    pranzàre : jeść obiad
    pran||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika pranzàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente pranzàre

    io pranzo
    🔊
    tu pranzi
    🔊
    lui/lei/Lei pranza
    🔊
    noi pranziamo
    🔊
    voi pranzate
    🔊
    loro pranzano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto pranzàre

    io pranzavo
    🔊
    tu pranzavi
    🔊
    lui/lei/Lei pranzava
    🔊
    noi pranzavamo
    🔊
    voi pranzavate
    🔊
    loro pranzavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice pranzàre

    io pranzerò
    🔊
    tu pranzerai
    🔊
    lui/lei/Lei pranzerà
    🔊
    noi pranzeremo
    🔊
    voi pranzerete
    🔊
    loro pranzeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto pranzàre

    io pranzai
    🔊
    tu pranzasti
    🔊
    lui/lei/Lei pranzò
    🔊
    noi pranzammo
    🔊
    voi pranzaste
    🔊
    loro pranzarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore pranzàre

    io avrò pranzato
    🔊
    tu avrai pranzato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà pranzato
    🔊
    noi avremo pranzato
    🔊
    voi avrete pranzato
    🔊
    loro avranno pranzato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo pranzàre

    io ho pranzato
    🔊
    tu hai pranzato
    🔊
    lui/lei/Lei ha pranzato
    🔊
    noi abbiamo pranzato
    🔊
    voi avete pranzato
    🔊
    loro hanno pranzato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo pranzàre

    io avevo pranzato
    🔊
    tu avevi pranzato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva pranzato
    🔊
    noi avevamo pranzato
    🔊
    voi avevate pranzato
    🔊
    loro avevano pranzato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto pranzàre

    io ebbi pranzato
    🔊
    tu avesti pranzato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe pranzato
    🔊
    noi avemmo pranzato
    🔊
    voi aveste pranzato
    🔊
    loro ebbero pranzato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika pranzàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente pranzàre

    io pranzi
    🔊
    tu pranzi
    🔊
    lui/lei/Lei pranzi
    🔊
    noi pranziamo
    🔊
    voi pranziate
    🔊
    loro pranzino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto pranzàre

    io pranzassi
    🔊
    tu pranzassi
    🔊
    lui/lei/Lei pranzasse
    🔊
    noi pranzassimo
    🔊
    voi pranzaste
    🔊
    loro pranzassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato pranzàre

    io abbia pranzato
    🔊
    tu abbia pranzato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia pranzato
    🔊
    noi abbiamo pranzato
    🔊
    voi abbiate pranzato
    🔊
    loro abbiano pranzato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato pranzàre

    io avessi pranzato
    🔊
    tu avessi pranzato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse pranzato
    🔊
    noi avessimo pranzato
    🔊
    voi aveste pranzato
    🔊
    loro avessero pranzato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika pranzàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente pranzàre

    io pranzerei
    🔊
    tu pranzeresti
    🔊
    lui/lei/Lei pranzerebbe
    🔊
    noi pranzeremmo
    🔊
    voi pranzereste
    🔊
    loro pranzerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato pranzàre

    io avrei pranzato
    🔊
    tu avresti pranzato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe pranzato
    🔊
    noi avremmo pranzato
    🔊
    voi avreste pranzato
    🔊
    loro avrebbero pranzato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika pranzàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo pranzàre

    tu pranza
    🔊
    noi pranziamo
    🔊
    voi pranzate
    🔊

    Congiuntivo pranzàre

    Lei pranzi
    🔊
    Che lui/lei pranzi
    🔊
    Che loro pranzino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!