🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno pregato per la pace. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    pregàre : modlić się, błagać
    pre||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika pregàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente pregàre

    io prego
    🔊
    tu preghi
    🔊
    lui/lei/Lei prega
    🔊
    noi preghiamo
    🔊
    voi pregate
    🔊
    loro pregano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto pregàre

    io pregavo
    🔊
    tu pregavi
    🔊
    lui/lei/Lei pregava
    🔊
    noi pregavamo
    🔊
    voi pregavate
    🔊
    loro pregavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice pregàre

    io pregherò
    🔊
    tu pregherai
    🔊
    lui/lei/Lei pregherà
    🔊
    noi pregheremo
    🔊
    voi pregherete
    🔊
    loro pregheranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto pregàre

    io pregai
    🔊
    tu pregasti
    🔊
    lui/lei/Lei pregò
    🔊
    noi pregammo
    🔊
    voi pregaste
    🔊
    loro pregarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore pregàre

    io avrò pregato
    🔊
    tu avrai pregato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà pregato
    🔊
    noi avremo pregato
    🔊
    voi avrete pregato
    🔊
    loro avranno pregato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo pregàre

    io ho pregato
    🔊
    tu hai pregato
    🔊
    lui/lei/Lei ha pregato
    🔊
    noi abbiamo pregato
    🔊
    voi avete pregato
    🔊
    loro hanno pregato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo pregàre

    io avevo pregato
    🔊
    tu avevi pregato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva pregato
    🔊
    noi avevamo pregato
    🔊
    voi avevate pregato
    🔊
    loro avevano pregato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto pregàre

    io ebbi pregato
    🔊
    tu avesti pregato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe pregato
    🔊
    noi avemmo pregato
    🔊
    voi aveste pregato
    🔊
    loro ebbero pregato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika pregàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente pregàre

    io preghi
    🔊
    tu preghi
    🔊
    lui/lei/Lei preghi
    🔊
    noi preghiamo
    🔊
    voi preghiate
    🔊
    loro preghino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto pregàre

    io pregassi
    🔊
    tu pregassi
    🔊
    lui/lei/Lei pregasse
    🔊
    noi pregassimo
    🔊
    voi pregaste
    🔊
    loro pregassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato pregàre

    io abbia pregato
    🔊
    tu abbia pregato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia pregato
    🔊
    noi abbiamo pregato
    🔊
    voi abbiate pregato
    🔊
    loro abbiano pregato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato pregàre

    io avessi pregato
    🔊
    tu avessi pregato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse pregato
    🔊
    noi avessimo pregato
    🔊
    voi aveste pregato
    🔊
    loro avessero pregato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika pregàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente pregàre

    io pregherei
    🔊
    tu pregheresti
    🔊
    lui/lei/Lei pregherebbe
    🔊
    noi pregheremmo
    🔊
    voi preghereste
    🔊
    loro pregherebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato pregàre

    io avrei pregato
    🔊
    tu avresti pregato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe pregato
    🔊
    noi avremmo pregato
    🔊
    voi avreste pregato
    🔊
    loro avrebbero pregato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika pregàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo pregàre

    tu prega
    🔊
    noi preghiamo
    🔊
    voi pregate
    🔊

    Congiuntivo pregàre

    Lei preghi
    🔊
    Che lui/lei preghi
    🔊
    Che loro preghino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!