🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Si era pregato di essere ascoltato. (Gabriele D'Annunzio, Il Piacere)
    pregàrsi : modlić się
    pre|gàr|si : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika pregàrsi

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente pregàrsi

    io mi prego
    🔊
    tu ti pregi
    🔊
    lui/lei/Lei si prega
    🔊
    noi ci pregiamo
    🔊
    voi vi pregate
    🔊
    loro si pregano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto pregàrsi

    io mi pregavo
    🔊
    tu ti pregavi
    🔊
    lui/lei/Lei si pregava
    🔊
    noi ci pregavamo
    🔊
    voi vi pregavate
    🔊
    loro si pregavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice pregàrsi

    io mi pregerò
    🔊
    tu ti pregerai
    🔊
    lui/lei/Lei si pregerà
    🔊
    noi ci pregeremo
    🔊
    voi vi pregerete
    🔊
    loro si pregeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto pregàrsi

    io mi pregai
    🔊
    tu ti pregasti
    🔊
    lui/lei/Lei si pregò
    🔊
    noi ci pregammo
    🔊
    voi vi pregaste
    🔊
    loro si pregarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore pregàrsi

    io mi sarò pregato(a)
    🔊
    tu ti sarai pregato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sarà pregato(a)
    🔊
    noi ci saremo pregati(e)
    🔊
    voi vi sarete pregati(e)
    🔊
    loro si saranno pregati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo pregàrsi

    io mi sono pregato(a)
    🔊
    tu ti sei pregato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si è pregato(a)
    🔊
    noi ci siamo pregati(e)
    🔊
    voi vi siete pregati(e)
    🔊
    loro si sono pregati(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo pregàrsi

    io mi ero pregato(a)
    🔊
    tu ti eri pregato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si era pregato(a)
    🔊
    noi ci eravamo pregati(e)
    🔊
    voi vi eravate pregati(e)
    🔊
    loro si erano pregati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto pregàrsi

    io mi fui pregato(a)
    🔊
    tu ti fosti pregato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si fu pregato(a)
    🔊
    noi ci fummo pregati(e)
    🔊
    voi vi foste pregati(e)
    🔊
    loro si furono pregati(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika pregàrsi

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente pregàrsi

    io mi pregi
    🔊
    tu ti pregi
    🔊
    lui/lei/Lei si pregi
    🔊
    noi ci pregiamo
    🔊
    voi vi pregiate
    🔊
    loro si pregino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto pregàrsi

    io mi pregassi
    🔊
    tu ti pregassi
    🔊
    lui/lei/Lei si pregasse
    🔊
    noi ci pregassimo
    🔊
    voi vi pregaste
    🔊
    loro si pregassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato pregàrsi

    io mi sia pregato(a)
    🔊
    tu ti sia pregato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sia pregato(a)
    🔊
    noi ci siamo pregati(e)
    🔊
    voi vi siate pregati(e)
    🔊
    loro si siano pregati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato pregàrsi

    io mi fossi pregato(a)
    🔊
    tu ti fossi pregato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si fosse pregato(a)
    🔊
    noi ci fossimo pregati(e)
    🔊
    voi vi foste pregati(e)
    🔊
    loro si fossero pregati(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika pregàrsi

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente pregàrsi

    io mi pregerei
    🔊
    tu ti pregeresti
    🔊
    lui/lei/Lei si pregerebbe
    🔊
    noi ci pregeremmo
    🔊
    voi vi pregereste
    🔊
    loro si pregerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato pregàrsi

    io mi sarei pregato(a)
    🔊
    tu ti saresti pregato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sarebbe pregato(a)
    🔊
    noi ci saremmo pregati(e)
    🔊
    voi vi sareste pregati(e)
    🔊
    loro si sarebbero pregati(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika pregàrsi

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo pregàrsi

    tu pregati
    🔊
    noi pregiamoci
    🔊
    voi pregatevi
    🔊

    Congiuntivo pregàrsi

    Lei si pregi
    🔊
    Che lui/lei si pregi
    🔊
    Che loro si pregino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!