🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno preluso a una nuova era. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    verbo irregolare
    prelùdere : wprowadzać
    pre||de|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika prelùdere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente prelùdere

    io preludo
    🔊
    tu preludi
    🔊
    lui/lei/Lei prelude
    🔊
    noi preludiamo
    🔊
    voi preludete
    🔊
    loro preludono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto prelùdere

    io preludevo
    🔊
    tu preludevi
    🔊
    lui/lei/Lei preludeva
    🔊
    noi preludevamo
    🔊
    voi preludevate
    🔊
    loro preludevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice prelùdere

    io preluderò
    🔊
    tu preluderai
    🔊
    lui/lei/Lei preluderà
    🔊
    noi preluderemo
    🔊
    voi preluderete
    🔊
    loro preluderanno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto prelùdere

    io prelusi
    🔊
    tu preludesti
    🔊
    lui/lei/Lei preluse
    🔊
    noi preludemmo
    🔊
    voi preludeste
    🔊
    loro prelusero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore prelùdere

    io avrò preluso
    🔊
    tu avrai preluso
    🔊
    lui/lei/Lei avrà preluso
    🔊
    noi avremo preluso
    🔊
    voi avrete preluso
    🔊
    loro avranno preluso
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo prelùdere

    io ho preluso
    🔊
    tu hai preluso
    🔊
    lui/lei/Lei ha preluso
    🔊
    noi abbiamo preluso
    🔊
    voi avete preluso
    🔊
    loro hanno preluso
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo prelùdere

    io avevo preluso
    🔊
    tu avevi preluso
    🔊
    lui/lei/Lei aveva preluso
    🔊
    noi avevamo preluso
    🔊
    voi avevate preluso
    🔊
    loro avevano preluso
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto prelùdere

    io ebbi preluso
    🔊
    tu avesti preluso
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe preluso
    🔊
    noi avemmo preluso
    🔊
    voi aveste preluso
    🔊
    loro ebbero preluso
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika prelùdere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente prelùdere

    io preluda
    🔊
    tu preluda
    🔊
    lui/lei/Lei preluda
    🔊
    noi preludiamo
    🔊
    voi preludiate
    🔊
    loro preludano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto prelùdere

    io preludessi
    🔊
    tu preludessi
    🔊
    lui/lei/Lei preludesse
    🔊
    noi preludessimo
    🔊
    voi preludeste
    🔊
    loro preludessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato prelùdere

    io abbia preluso
    🔊
    tu abbia preluso
    🔊
    lui/lei/Lei abbia preluso
    🔊
    noi abbiamo preluso
    🔊
    voi abbiate preluso
    🔊
    loro abbiano preluso
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato prelùdere

    io avessi preluso
    🔊
    tu avessi preluso
    🔊
    lui/lei/Lei avesse preluso
    🔊
    noi avessimo preluso
    🔊
    voi aveste preluso
    🔊
    loro avessero preluso
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika prelùdere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente prelùdere

    io preluderei
    🔊
    tu preluderesti
    🔊
    lui/lei/Lei preluderebbe
    🔊
    noi preluderemmo
    🔊
    voi preludereste
    🔊
    loro preluderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato prelùdere

    io avrei preluso
    🔊
    tu avresti preluso
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe preluso
    🔊
    noi avremmo preluso
    🔊
    voi avreste preluso
    🔊
    loro avrebbero preluso
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika prelùdere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo prelùdere

    tu preludi
    🔊
    noi preludiamo
    🔊
    voi preludete
    🔊

    Congiuntivo prelùdere

    Lei preluda
    🔊
    Che lui/lei preluda
    🔊
    Che loro preludano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!