🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Le sue parole hanno provocato una reazione. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    provocàre : prowokować
    pro|vo||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika provocàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente provocàre

    io provoco
    🔊
    tu provochi
    🔊
    lui/lei/Lei provoca
    🔊
    noi provochiamo
    🔊
    voi provocate
    🔊
    loro provocano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto provocàre

    io provocavo
    🔊
    tu provocavi
    🔊
    lui/lei/Lei provocava
    🔊
    noi provocavamo
    🔊
    voi provocavate
    🔊
    loro provocavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice provocàre

    io provocherò
    🔊
    tu provocherai
    🔊
    lui/lei/Lei provocherà
    🔊
    noi provocheremo
    🔊
    voi provocherete
    🔊
    loro provocheranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto provocàre

    io provocai
    🔊
    tu provocasti
    🔊
    lui/lei/Lei provocò
    🔊
    noi provocammo
    🔊
    voi provocaste
    🔊
    loro provocarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore provocàre

    io avrò provocato
    🔊
    tu avrai provocato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà provocato
    🔊
    noi avremo provocato
    🔊
    voi avrete provocato
    🔊
    loro avranno provocato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo provocàre

    io ho provocato
    🔊
    tu hai provocato
    🔊
    lui/lei/Lei ha provocato
    🔊
    noi abbiamo provocato
    🔊
    voi avete provocato
    🔊
    loro hanno provocato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo provocàre

    io avevo provocato
    🔊
    tu avevi provocato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva provocato
    🔊
    noi avevamo provocato
    🔊
    voi avevate provocato
    🔊
    loro avevano provocato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto provocàre

    io ebbi provocato
    🔊
    tu avesti provocato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe provocato
    🔊
    noi avemmo provocato
    🔊
    voi aveste provocato
    🔊
    loro ebbero provocato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika provocàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente provocàre

    io provochi
    🔊
    tu provochi
    🔊
    lui/lei/Lei provochi
    🔊
    noi provochiamo
    🔊
    voi provochiate
    🔊
    loro provochino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto provocàre

    io provocassi
    🔊
    tu provocassi
    🔊
    lui/lei/Lei provocasse
    🔊
    noi provocassimo
    🔊
    voi provocaste
    🔊
    loro provocassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato provocàre

    io abbia provocato
    🔊
    tu abbia provocato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia provocato
    🔊
    noi abbiamo provocato
    🔊
    voi abbiate provocato
    🔊
    loro abbiano provocato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato provocàre

    io avessi provocato
    🔊
    tu avessi provocato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse provocato
    🔊
    noi avessimo provocato
    🔊
    voi aveste provocato
    🔊
    loro avessero provocato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika provocàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente provocàre

    io provocherei
    🔊
    tu provocheresti
    🔊
    lui/lei/Lei provocherebbe
    🔊
    noi provocheremmo
    🔊
    voi provochereste
    🔊
    loro provocherebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato provocàre

    io avrei provocato
    🔊
    tu avresti provocato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe provocato
    🔊
    noi avremmo provocato
    🔊
    voi avreste provocato
    🔊
    loro avrebbero provocato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika provocàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo provocàre

    tu provoca
    🔊
    noi provochiamo
    🔊
    voi provocate
    🔊

    Congiuntivo provocàre

    Lei provochi
    🔊
    Che lui/lei provochi
    🔊
    Che loro provochino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!