🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    È stato pugnalato alle spalle. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    pugnalàre : dźgać, kłuć
    pu|gna||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika pugnalàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente pugnalàre

    io pugnalo
    🔊
    tu pugnali
    🔊
    lui/lei/Lei pugnala
    🔊
    noi pugnaliamo
    🔊
    voi pugnalate
    🔊
    loro pugnalano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto pugnalàre

    io pugnalavo
    🔊
    tu pugnalavi
    🔊
    lui/lei/Lei pugnalava
    🔊
    noi pugnalavamo
    🔊
    voi pugnalavate
    🔊
    loro pugnalavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice pugnalàre

    io pugnalerò
    🔊
    tu pugnalerai
    🔊
    lui/lei/Lei pugnalerà
    🔊
    noi pugnaleremo
    🔊
    voi pugnalerete
    🔊
    loro pugnaleranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto pugnalàre

    io pugnalai
    🔊
    tu pugnalasti
    🔊
    lui/lei/Lei pugnalò
    🔊
    noi pugnalammo
    🔊
    voi pugnalaste
    🔊
    loro pugnalarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore pugnalàre

    io avrò pugnalato
    🔊
    tu avrai pugnalato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà pugnalato
    🔊
    noi avremo pugnalato
    🔊
    voi avrete pugnalato
    🔊
    loro avranno pugnalato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo pugnalàre

    io ho pugnalato
    🔊
    tu hai pugnalato
    🔊
    lui/lei/Lei ha pugnalato
    🔊
    noi abbiamo pugnalato
    🔊
    voi avete pugnalato
    🔊
    loro hanno pugnalato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo pugnalàre

    io avevo pugnalato
    🔊
    tu avevi pugnalato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva pugnalato
    🔊
    noi avevamo pugnalato
    🔊
    voi avevate pugnalato
    🔊
    loro avevano pugnalato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto pugnalàre

    io ebbi pugnalato
    🔊
    tu avesti pugnalato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe pugnalato
    🔊
    noi avemmo pugnalato
    🔊
    voi aveste pugnalato
    🔊
    loro ebbero pugnalato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika pugnalàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente pugnalàre

    io pugnali
    🔊
    tu pugnali
    🔊
    lui/lei/Lei pugnali
    🔊
    noi pugnaliamo
    🔊
    voi pugnaliate
    🔊
    loro pugnalino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto pugnalàre

    io pugnalassi
    🔊
    tu pugnalassi
    🔊
    lui/lei/Lei pugnalasse
    🔊
    noi pugnalassimo
    🔊
    voi pugnalaste
    🔊
    loro pugnalassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato pugnalàre

    io abbia pugnalato
    🔊
    tu abbia pugnalato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia pugnalato
    🔊
    noi abbiamo pugnalato
    🔊
    voi abbiate pugnalato
    🔊
    loro abbiano pugnalato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato pugnalàre

    io avessi pugnalato
    🔊
    tu avessi pugnalato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse pugnalato
    🔊
    noi avessimo pugnalato
    🔊
    voi aveste pugnalato
    🔊
    loro avessero pugnalato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika pugnalàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente pugnalàre

    io pugnalerei
    🔊
    tu pugnaleresti
    🔊
    lui/lei/Lei pugnalerebbe
    🔊
    noi pugnaleremmo
    🔊
    voi pugnalereste
    🔊
    loro pugnalerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato pugnalàre

    io avrei pugnalato
    🔊
    tu avresti pugnalato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe pugnalato
    🔊
    noi avremmo pugnalato
    🔊
    voi avreste pugnalato
    🔊
    loro avrebbero pugnalato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika pugnalàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo pugnalàre

    tu pugnala
    🔊
    noi pugnaliamo
    🔊
    voi pugnalate
    🔊

    Congiuntivo pugnalàre

    Lei pugnali
    🔊
    Che lui/lei pugnali
    🔊
    Che loro pugnalino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!