🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Loro sono restati a casa tutto il giorno. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    restàre : pozostawać, być
    re|stà|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika restàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente restàre

    io resto
    🔊
    tu resti
    🔊
    lui/lei/Lei resta
    🔊
    noi restiamo
    🔊
    voi restate
    🔊
    loro restano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto restàre

    io restavo
    🔊
    tu restavi
    🔊
    lui/lei/Lei restava
    🔊
    noi restavamo
    🔊
    voi restavate
    🔊
    loro restavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice restàre

    io resterò
    🔊
    tu resterai
    🔊
    lui/lei/Lei resterà
    🔊
    noi resteremo
    🔊
    voi resterete
    🔊
    loro resteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto restàre

    io restai
    🔊
    tu restasti
    🔊
    lui/lei/Lei restò
    🔊
    noi restammo
    🔊
    voi restaste
    🔊
    loro restarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore restàre

    io avrò restato
    🔊
    tu avrai restato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà restato
    🔊
    noi avremo restato
    🔊
    voi avrete restato
    🔊
    loro avranno restato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo restàre

    io ho restato
    🔊
    tu hai restato
    🔊
    lui/lei/Lei ha restato
    🔊
    noi abbiamo restato
    🔊
    voi avete restato
    🔊
    loro hanno restato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo restàre

    io avevo restato
    🔊
    tu avevi restato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva restato
    🔊
    noi avevamo restato
    🔊
    voi avevate restato
    🔊
    loro avevano restato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto restàre

    io ebbi restato
    🔊
    tu avesti restato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe restato
    🔊
    noi avemmo restato
    🔊
    voi aveste restato
    🔊
    loro ebbero restato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika restàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente restàre

    io resti
    🔊
    tu resti
    🔊
    lui/lei/Lei resti
    🔊
    noi restiamo
    🔊
    voi restiate
    🔊
    loro restino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto restàre

    io restassi
    🔊
    tu restassi
    🔊
    lui/lei/Lei restasse
    🔊
    noi restassimo
    🔊
    voi restaste
    🔊
    loro restassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato restàre

    io abbia restato
    🔊
    tu abbia restato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia restato
    🔊
    noi abbiamo restato
    🔊
    voi abbiate restato
    🔊
    loro abbiano restato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato restàre

    io avessi restato
    🔊
    tu avessi restato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse restato
    🔊
    noi avessimo restato
    🔊
    voi aveste restato
    🔊
    loro avessero restato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika restàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente restàre

    io resterei
    🔊
    tu resteresti
    🔊
    lui/lei/Lei resterebbe
    🔊
    noi resteremmo
    🔊
    voi restereste
    🔊
    loro resterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato restàre

    io avrei restato
    🔊
    tu avresti restato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe restato
    🔊
    noi avremmo restato
    🔊
    voi avreste restato
    🔊
    loro avrebbero restato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika restàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo restàre

    tu resta
    🔊
    noi restiamo
    🔊
    voi restate
    🔊

    Congiuntivo restàre

    Lei resti
    🔊
    Che lui/lei resti
    🔊
    Che loro restino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!