🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno riso delle sue battute. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    verbo irregolare
    rìdere : śmiać się
    |de|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika rìdere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente rìdere

    io rido
    🔊
    tu ridi
    🔊
    lui/lei/Lei ride
    🔊
    noi ridiamo
    🔊
    voi ridete
    🔊
    loro ridono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto rìdere

    io ridevo
    🔊
    tu ridevi
    🔊
    lui/lei/Lei rideva
    🔊
    noi ridevamo
    🔊
    voi ridevate
    🔊
    loro ridevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice rìdere

    io riderò
    🔊
    tu riderai
    🔊
    lui/lei/Lei riderà
    🔊
    noi rideremo
    🔊
    voi riderete
    🔊
    loro rideranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto rìdere

    io risi
    🔊
    tu ridesti
    🔊
    lui/lei/Lei rise
    🔊
    noi ridemmo
    🔊
    voi rideste
    🔊
    loro risero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore rìdere

    io avrò riso
    🔊
    tu avrai riso
    🔊
    lui/lei/Lei avrà riso
    🔊
    noi avremo riso
    🔊
    voi avrete riso
    🔊
    loro avranno riso
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo rìdere

    io ho riso
    🔊
    tu hai riso
    🔊
    lui/lei/Lei ha riso
    🔊
    noi abbiamo riso
    🔊
    voi avete riso
    🔊
    loro hanno riso
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo rìdere

    io avevo riso
    🔊
    tu avevi riso
    🔊
    lui/lei/Lei aveva riso
    🔊
    noi avevamo riso
    🔊
    voi avevate riso
    🔊
    loro avevano riso
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto rìdere

    io ebbi riso
    🔊
    tu avesti riso
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe riso
    🔊
    noi avemmo riso
    🔊
    voi aveste riso
    🔊
    loro ebbero riso
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika rìdere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente rìdere

    io rida
    🔊
    tu rida
    🔊
    lui/lei/Lei rida
    🔊
    noi ridiamo
    🔊
    voi ridiate
    🔊
    loro ridano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto rìdere

    io ridessi
    🔊
    tu ridessi
    🔊
    lui/lei/Lei ridesse
    🔊
    noi ridessimo
    🔊
    voi rideste
    🔊
    loro ridessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato rìdere

    io abbia riso
    🔊
    tu abbia riso
    🔊
    lui/lei/Lei abbia riso
    🔊
    noi abbiamo riso
    🔊
    voi abbiate riso
    🔊
    loro abbiano riso
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato rìdere

    io avessi riso
    🔊
    tu avessi riso
    🔊
    lui/lei/Lei avesse riso
    🔊
    noi avessimo riso
    🔊
    voi aveste riso
    🔊
    loro avessero riso
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika rìdere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente rìdere

    io riderei
    🔊
    tu rideresti
    🔊
    lui/lei/Lei riderebbe
    🔊
    noi rideremmo
    🔊
    voi ridereste
    🔊
    loro riderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato rìdere

    io avrei riso
    🔊
    tu avresti riso
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe riso
    🔊
    noi avremmo riso
    🔊
    voi avreste riso
    🔊
    loro avrebbero riso
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika rìdere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo rìdere

    tu ridi
    🔊
    noi ridiamo
    🔊
    voi ridete
    🔊

    Congiuntivo rìdere

    Lei rida
    🔊
    Che lui/lei rida
    🔊
    Che loro ridano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!