🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Non rigare la carta con la penna.
    rigare : ryć
    ri||re : (accento grave)

    indicativo rigare. Tryb oznajmujący czasownika rigare


    Tempo semplice

    rigare presente

    io rigo
    🔊
    tu righi
    🔊
    lui/lei/Lei riga
    🔊
    noi righiamo
    🔊
    voi rigate
    🔊
    loro rigano
    🔊
    Tempo semplice

    rigare imperfetto

    io rigavo
    🔊
    tu rigavi
    🔊
    lui/lei/Lei rigava
    🔊
    noi rigavamo
    🔊
    voi rigavate
    🔊
    loro rigavano
    🔊

    Tempo semplice

    rigare futuro semplice

    io righerò
    🔊
    tu righerai
    🔊
    lui/lei/Lei righerà
    🔊
    noi righeremo
    🔊
    voi righerete
    🔊
    loro righeranno
    🔊
    Tempo semplice

    rigare passato remoto

    io rigai
    🔊
    tu rigasti
    🔊
    lui/lei/Lei rigò
    🔊
    noi rigammo
    🔊
    voi rigaste
    🔊
    loro rigarono
    🔊

    Tempo composto

    rigare futuro anteriore

    io avrò rigato
    🔊
    tu avrai rigato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà rigato
    🔊
    noi avremo rigato
    🔊
    voi avrete rigato
    🔊
    loro avranno rigato
    🔊
    Tempo composto

    rigare passato prossimo

    io ho rigato
    🔊
    tu hai rigato
    🔊
    lui/lei/Lei ha rigato
    🔊
    noi abbiamo rigato
    🔊
    voi avete rigato
    🔊
    loro hanno rigato
    🔊

    Tempo composto

    rigare trapassato prossimo

    io avevo rigato
    🔊
    tu avevi rigato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva rigato
    🔊
    noi avevamo rigato
    🔊
    voi avevate rigato
    🔊
    loro avevano rigato
    🔊
    Tempo composto

    rigare trapassato remoto

    io ebbi rigato
    🔊
    tu avesti rigato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe rigato
    🔊
    noi avemmo rigato
    🔊
    voi aveste rigato
    🔊
    loro ebbero rigato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo rigare. Tryb łączący czasownika rigare


    Tempo semplice

    rigare congiuntivo presente

    io righi
    🔊
    tu righi
    🔊
    lui/lei/Lei righi
    🔊
    noi righiamo
    🔊
    voi righiate
    🔊
    loro righino
    🔊
    Tempo semplice

    rigare congiuntivo imperfetto

    io rigassi
    🔊
    tu rigassi
    🔊
    lui/lei/Lei rigasse
    🔊
    noi rigassimo
    🔊
    voi rigaste
    🔊
    loro rigassero
    🔊

    Tempo composto

    rigare congiuntivo passato

    io abbia rigato
    🔊
    tu abbia rigato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia rigato
    🔊
    noi abbiamo rigato
    🔊
    voi abbiate rigato
    🔊
    loro abbiano rigato
    🔊
    Tempo composto

    rigare congiuntivo trapassato

    io avessi rigato
    🔊
    tu avessi rigato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse rigato
    🔊
    noi avessimo rigato
    🔊
    voi aveste rigato
    🔊
    loro avessero rigato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale rigare. Tryb warunkowy czasownika rigare


    Tempo semplice

    rigare condizionale presente

    io righerei
    🔊
    tu righeresti
    🔊
    lui/lei/Lei righerebbe
    🔊
    noi righeremmo
    🔊
    voi righereste
    🔊
    loro righerebbero
    🔊
    Tempo composto

    rigare condizionale passato

    io avrei rigato
    🔊
    tu avresti rigato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe rigato
    🔊
    noi avremmo rigato
    🔊
    voi avreste rigato
    🔊
    loro avrebbero rigato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo rigare. Tryb rozkazujący czasownika rigare


    rigare imperativo

    tu riga
    🔊
    noi righiamo
    🔊
    voi rigate
    🔊

    rigare congiuntivo esortativo

    Lei righi
    🔊
    Che lui/lei righi
    🔊
    Che loro righino
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!