W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Abbiamo deciso di rimandare la riunione a causa di un imprevisto.
rimandare : odłożyć
ri|man|dà|re
: (accento grave)
indicativo rimandare. Tryb oznajmujący czasownika rimandare
Tempo semplice
rimandare presente |
||
io | rimando |
🔊
|
tu | rimandi |
🔊
|
lui/lei/Lei | rimanda |
🔊
|
noi | rimandiamo |
🔊
|
voi | rimandate |
🔊
|
loro | rimandano |
🔊
|
Tempo semplice
rimandare imperfetto |
||
io | rimandavo |
🔊
|
tu | rimandavi |
🔊
|
lui/lei/Lei | rimandava |
🔊
|
noi | rimandavamo |
🔊
|
voi | rimandavate |
🔊
|
loro | rimandavano |
🔊
|
Tempo semplice
rimandare futuro semplice |
||
io | rimanderò |
🔊
|
tu | rimanderai |
🔊
|
lui/lei/Lei | rimanderà |
🔊
|
noi | rimanderemo |
🔊
|
voi | rimanderete |
🔊
|
loro | rimanderanno |
🔊
|
Tempo semplice
rimandare passato remoto |
||
io | rimandai |
🔊
|
tu | rimandasti |
🔊
|
lui/lei/Lei | rimandò |
🔊
|
noi | rimandammo |
🔊
|
voi | rimandaste |
🔊
|
loro | rimandarono |
🔊
|
Tempo composto
rimandare futuro anteriore |
||
io | avrò rimandato |
🔊
|
tu | avrai rimandato |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà rimandato |
🔊
|
noi | avremo rimandato |
🔊
|
voi | avrete rimandato |
🔊
|
loro | avranno rimandato |
🔊
|
Tempo composto
rimandare passato prossimo |
||
io | ho rimandato |
🔊
|
tu | hai rimandato |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha rimandato |
🔊
|
noi | abbiamo rimandato |
🔊
|
voi | avete rimandato |
🔊
|
loro | hanno rimandato |
🔊
|
Tempo composto
rimandare trapassato prossimo |
||
io | avevo rimandato |
🔊
|
tu | avevi rimandato |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva rimandato |
🔊
|
noi | avevamo rimandato |
🔊
|
voi | avevate rimandato |
🔊
|
loro | avevano rimandato |
🔊
|
Tempo composto
rimandare trapassato remoto |
||
io | ebbi rimandato |
🔊
|
tu | avesti rimandato |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe rimandato |
🔊
|
noi | avemmo rimandato |
🔊
|
voi | aveste rimandato |
🔊
|
loro | ebbero rimandato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo rimandare. Tryb łączący czasownika rimandare
Tempo semplice
rimandare congiuntivo presente |
||
io | rimandi |
🔊
|
tu | rimandi |
🔊
|
lui/lei/Lei | rimandi |
🔊
|
noi | rimandiamo |
🔊
|
voi | rimandiate |
🔊
|
loro | rimandino |
🔊
|
Tempo semplice
rimandare congiuntivo imperfetto |
||
io | rimandassi |
🔊
|
tu | rimandassi |
🔊
|
lui/lei/Lei | rimandasse |
🔊
|
noi | rimandassimo |
🔊
|
voi | rimandaste |
🔊
|
loro | rimandassero |
🔊
|
Tempo composto
rimandare congiuntivo passato |
||
io | abbia rimandato |
🔊
|
tu | abbia rimandato |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia rimandato |
🔊
|
noi | abbiamo rimandato |
🔊
|
voi | abbiate rimandato |
🔊
|
loro | abbiano rimandato |
🔊
|
Tempo composto
rimandare congiuntivo trapassato |
||
io | avessi rimandato |
🔊
|
tu | avessi rimandato |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse rimandato |
🔊
|
noi | avessimo rimandato |
🔊
|
voi | aveste rimandato |
🔊
|
loro | avessero rimandato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale rimandare. Tryb warunkowy czasownika rimandare
Tempo semplice
rimandare condizionale presente |
||
io | rimanderei |
🔊
|
tu | rimanderesti |
🔊
|
lui/lei/Lei | rimanderebbe |
🔊
|
noi | rimanderemmo |
🔊
|
voi | rimandereste |
🔊
|
loro | rimanderebbero |
🔊
|
Tempo composto
rimandare condizionale passato |
||
io | avrei rimandato |
🔊
|
tu | avresti rimandato |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe rimandato |
🔊
|
noi | avremmo rimandato |
🔊
|
voi | avreste rimandato |
🔊
|
loro | avrebbero rimandato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo rimandare. Tryb rozkazujący czasownika rimandare
rimandare imperativo |
||
tu | rimanda |
🔊
|
noi | rimandiamo |
🔊
|
voi | rimandate |
🔊
|
rimandare congiuntivo esortativo |
||
Lei | rimandi |
🔊
|
Che lui/lei | rimandi |
🔊
|
Che loro | rimandino |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!