🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno rimandato l’incontro a data da destinarsi. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    rimandàre : odłożyć
    ri|man||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika rimandàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente rimandàre

    io rimando
    🔊
    tu rimandi
    🔊
    lui/lei/Lei rimanda
    🔊
    noi rimandiamo
    🔊
    voi rimandate
    🔊
    loro rimandano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto rimandàre

    io rimandavo
    🔊
    tu rimandavi
    🔊
    lui/lei/Lei rimandava
    🔊
    noi rimandavamo
    🔊
    voi rimandavate
    🔊
    loro rimandavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice rimandàre

    io rimanderò
    🔊
    tu rimanderai
    🔊
    lui/lei/Lei rimanderà
    🔊
    noi rimanderemo
    🔊
    voi rimanderete
    🔊
    loro rimanderanno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto rimandàre

    io rimandai
    🔊
    tu rimandasti
    🔊
    lui/lei/Lei rimandò
    🔊
    noi rimandammo
    🔊
    voi rimandaste
    🔊
    loro rimandarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore rimandàre

    io avrò rimandato
    🔊
    tu avrai rimandato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà rimandato
    🔊
    noi avremo rimandato
    🔊
    voi avrete rimandato
    🔊
    loro avranno rimandato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo rimandàre

    io ho rimandato
    🔊
    tu hai rimandato
    🔊
    lui/lei/Lei ha rimandato
    🔊
    noi abbiamo rimandato
    🔊
    voi avete rimandato
    🔊
    loro hanno rimandato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo rimandàre

    io avevo rimandato
    🔊
    tu avevi rimandato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva rimandato
    🔊
    noi avevamo rimandato
    🔊
    voi avevate rimandato
    🔊
    loro avevano rimandato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto rimandàre

    io ebbi rimandato
    🔊
    tu avesti rimandato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe rimandato
    🔊
    noi avemmo rimandato
    🔊
    voi aveste rimandato
    🔊
    loro ebbero rimandato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika rimandàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente rimandàre

    io rimandi
    🔊
    tu rimandi
    🔊
    lui/lei/Lei rimandi
    🔊
    noi rimandiamo
    🔊
    voi rimandiate
    🔊
    loro rimandino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto rimandàre

    io rimandassi
    🔊
    tu rimandassi
    🔊
    lui/lei/Lei rimandasse
    🔊
    noi rimandassimo
    🔊
    voi rimandaste
    🔊
    loro rimandassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato rimandàre

    io abbia rimandato
    🔊
    tu abbia rimandato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia rimandato
    🔊
    noi abbiamo rimandato
    🔊
    voi abbiate rimandato
    🔊
    loro abbiano rimandato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato rimandàre

    io avessi rimandato
    🔊
    tu avessi rimandato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse rimandato
    🔊
    noi avessimo rimandato
    🔊
    voi aveste rimandato
    🔊
    loro avessero rimandato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika rimandàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente rimandàre

    io rimanderei
    🔊
    tu rimanderesti
    🔊
    lui/lei/Lei rimanderebbe
    🔊
    noi rimanderemmo
    🔊
    voi rimandereste
    🔊
    loro rimanderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato rimandàre

    io avrei rimandato
    🔊
    tu avresti rimandato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe rimandato
    🔊
    noi avremmo rimandato
    🔊
    voi avreste rimandato
    🔊
    loro avrebbero rimandato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika rimandàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo rimandàre

    tu rimanda
    🔊
    noi rimandiamo
    🔊
    voi rimandate
    🔊

    Congiuntivo rimandàre

    Lei rimandi
    🔊
    Che lui/lei rimandi
    🔊
    Che loro rimandino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!