🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    È rimasto fermo al suo posto nonostante tutto. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    verbo irregolare
    rimanére : pozostać, zostawać
    ri|ma||re : (accento acuto)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika rimanére

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente rimanére

    io rimango
    🔊
    tu rimani
    🔊
    lui/lei/Lei rimane
    🔊
    noi rimaniamo
    🔊
    voi rimanete
    🔊
    loro rimangono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto rimanére

    io rimanevo
    🔊
    tu rimanevi
    🔊
    lui/lei/Lei rimaneva
    🔊
    noi rimanevamo
    🔊
    voi rimanevate
    🔊
    loro rimanevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice rimanére

    io rimarrò
    🔊
    tu rimarrai
    🔊
    lui/lei/Lei rimarrà
    🔊
    noi rimarremo
    🔊
    voi rimarrete
    🔊
    loro rimarranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto rimanére

    io rimasi
    🔊
    tu rimanesti
    🔊
    lui/lei/Lei rimase
    🔊
    noi rimanemmo
    🔊
    voi rimaneste
    🔊
    loro rimasero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore rimanére

    io sarò rimasto(a)
    🔊
    tu sarai rimasto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarà rimasto(a)
    🔊
    noi saremo rimasti(e)
    🔊
    voi sarete rimasti(e)
    🔊
    loro saranno rimasti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo rimanére

    io sono rimasto(a)
    🔊
    tu sei rimasto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei è rimasto(a)
    🔊
    noi siamo rimasti(e)
    🔊
    voi siete rimasti(e)
    🔊
    loro sono rimasti(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo rimanére

    io ero rimasto(a)
    🔊
    tu eri rimasto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei era rimasto(a)
    🔊
    noi eravamo rimasti(e)
    🔊
    voi eravate rimasti(e)
    🔊
    loro erano rimasti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto rimanére

    io fui rimasto(a)
    🔊
    tu fosti rimasto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fu rimasto(a)
    🔊
    noi fummo rimasti(e)
    🔊
    voi foste rimasti(e)
    🔊
    loro furono rimasti(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika rimanére

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente rimanére

    io rimanga
    🔊
    tu rimanga
    🔊
    lui/lei/Lei rimanga
    🔊
    noi rimaniamo
    🔊
    voi rimaniate
    🔊
    loro rimangano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto rimanére

    io rimanessi
    🔊
    tu rimanessi
    🔊
    lui/lei/Lei rimanesse
    🔊
    noi rimanessimo
    🔊
    voi rimaneste
    🔊
    loro rimanessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato rimanére

    io sia rimasto(a)
    🔊
    tu sia rimasto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sia rimasto(a)
    🔊
    noi siamo rimasti(e)
    🔊
    voi siate rimasti(e)
    🔊
    loro siano rimasti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato rimanére

    io fossi rimasto(a)
    🔊
    tu fossi rimasto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fosse rimasto(a)
    🔊
    noi fossimo rimasti(e)
    🔊
    voi foste rimasti(e)
    🔊
    loro fossero rimasti(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika rimanére

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente rimanére

    io rimarrei
    🔊
    tu rimarresti
    🔊
    lui/lei/Lei rimarrebbe
    🔊
    noi rimarremmo
    🔊
    voi rimarreste
    🔊
    loro rimarrebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato rimanére

    io sarei rimasto(a)
    🔊
    tu saresti rimasto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarebbe rimasto(a)
    🔊
    noi saremmo rimasti(e)
    🔊
    voi sareste rimasti(e)
    🔊
    loro sarebbero rimasti(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika rimanére

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo rimanére

    tu rimani
    🔊
    noi rimaniamo
    🔊
    voi rimanete
    🔊

    Congiuntivo rimanére

    Lei rimanga
    🔊
    Che lui/lei rimanga
    🔊
    Che loro rimangano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!