🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno risaputo la notizia in ritardo. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    verbo irregolare
    risapére : wiedzieć, znać
    ri|sa||re : (accento acuto)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika risapére

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente risapére

    io riso
    🔊
    tu risai
    🔊
    lui/lei/Lei risa
    🔊
    noi risappiamo
    🔊
    voi risapete
    🔊
    loro risanno
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto risapére

    io risapevo
    🔊
    tu risapevi
    🔊
    lui/lei/Lei risapeva
    🔊
    noi risapevamo
    🔊
    voi risapevate
    🔊
    loro risapevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice risapére

    io risaprò
    🔊
    tu risaprai
    🔊
    lui/lei/Lei risaprà
    🔊
    noi risapremo
    🔊
    voi risaprete
    🔊
    loro risapranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto risapére

    io riseppi
    🔊
    tu risapesti
    🔊
    lui/lei/Lei riseppe
    🔊
    noi risapemmo
    🔊
    voi risapeste
    🔊
    loro riseppero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore risapére

    io avrò risaputo
    🔊
    tu avrai risaputo
    🔊
    lui/lei/Lei avrà risaputo
    🔊
    noi avremo risaputo
    🔊
    voi avrete risaputo
    🔊
    loro avranno risaputo
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo risapére

    io ho risaputo
    🔊
    tu hai risaputo
    🔊
    lui/lei/Lei ha risaputo
    🔊
    noi abbiamo risaputo
    🔊
    voi avete risaputo
    🔊
    loro hanno risaputo
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo risapére

    io avevo risaputo
    🔊
    tu avevi risaputo
    🔊
    lui/lei/Lei aveva risaputo
    🔊
    noi avevamo risaputo
    🔊
    voi avevate risaputo
    🔊
    loro avevano risaputo
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto risapére

    io ebbi risaputo
    🔊
    tu avesti risaputo
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe risaputo
    🔊
    noi avemmo risaputo
    🔊
    voi aveste risaputo
    🔊
    loro ebbero risaputo
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika risapére

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente risapére

    io risappia
    🔊
    tu risappia
    🔊
    lui/lei/Lei risappia
    🔊
    noi risappiamo
    🔊
    voi risappiate
    🔊
    loro risappiano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto risapére

    io risapessi
    🔊
    tu risapessi
    🔊
    lui/lei/Lei risapesse
    🔊
    noi risapessimo
    🔊
    voi risapeste
    🔊
    loro risapessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato risapére

    io abbia risaputo
    🔊
    tu abbia risaputo
    🔊
    lui/lei/Lei abbia risaputo
    🔊
    noi abbiamo risaputo
    🔊
    voi abbiate risaputo
    🔊
    loro abbiano risaputo
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato risapére

    io avessi risaputo
    🔊
    tu avessi risaputo
    🔊
    lui/lei/Lei avesse risaputo
    🔊
    noi avessimo risaputo
    🔊
    voi aveste risaputo
    🔊
    loro avessero risaputo
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika risapére

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente risapére

    io risaprei
    🔊
    tu risapresti
    🔊
    lui/lei/Lei risaprebbe
    🔊
    noi risapremmo
    🔊
    voi risapreste
    🔊
    loro risaprebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato risapére

    io avrei risaputo
    🔊
    tu avresti risaputo
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe risaputo
    🔊
    noi avremmo risaputo
    🔊
    voi avreste risaputo
    🔊
    loro avrebbero risaputo
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika risapére

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo risapére

    tu risappi
    🔊
    noi risappiamo
    🔊
    voi risapete
    🔊

    Congiuntivo risapére

    Lei risappia
    🔊
    Che lui/lei risappia
    🔊
    Che loro risappiano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!