W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Ho risentito della sua mancanza.
verbo irregolare
risentire : wzruszać, czuć
ri|sen|tì|re
: (accento grave)
indicativo risentire. Tryb oznajmujący czasownika risentire
Tempo semplice
risentire presente |
||
io | risento |
🔊
|
tu | risenti |
🔊
|
lui/lei/Lei | risente |
🔊
|
noi | risentiamo |
🔊
|
voi | risentite |
🔊
|
loro | risentono |
🔊
|
Tempo semplice
risentire imperfetto |
||
io | risentivo |
🔊
|
tu | risentivi |
🔊
|
lui/lei/Lei | risentiva |
🔊
|
noi | risentivamo |
🔊
|
voi | risentivate |
🔊
|
loro | risentivano |
🔊
|
Tempo semplice
risentire futuro semplice |
||
io | risentirò |
🔊
|
tu | risentirai |
🔊
|
lui/lei/Lei | risentirà |
🔊
|
noi | risentiremo |
🔊
|
voi | risentirete |
🔊
|
loro | risentiranno |
🔊
|
Tempo semplice
risentire passato remoto |
||
io | risentii |
🔊
|
tu | risentisti |
🔊
|
lui/lei/Lei | risentì |
🔊
|
noi | risentimmo |
🔊
|
voi | risentiste |
🔊
|
loro | risentirono |
🔊
|
Tempo composto
risentire futuro anteriore |
||
io | avrò risentito |
🔊
|
tu | avrai risentito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà risentito |
🔊
|
noi | avremo risentito |
🔊
|
voi | avrete risentito |
🔊
|
loro | avranno risentito |
🔊
|
Tempo composto
risentire passato prossimo |
||
io | ho risentito |
🔊
|
tu | hai risentito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha risentito |
🔊
|
noi | abbiamo risentito |
🔊
|
voi | avete risentito |
🔊
|
loro | hanno risentito |
🔊
|
Tempo composto
risentire trapassato prossimo |
||
io | avevo risentito |
🔊
|
tu | avevi risentito |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva risentito |
🔊
|
noi | avevamo risentito |
🔊
|
voi | avevate risentito |
🔊
|
loro | avevano risentito |
🔊
|
Tempo composto
risentire trapassato remoto |
||
io | ebbi risentito |
🔊
|
tu | avesti risentito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe risentito |
🔊
|
noi | avemmo risentito |
🔊
|
voi | aveste risentito |
🔊
|
loro | ebbero risentito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo risentire. Tryb łączący czasownika risentire
Tempo semplice
risentire congiuntivo presente |
||
io | risenta |
🔊
|
tu | risenta |
🔊
|
lui/lei/Lei | risenta |
🔊
|
noi | risentiamo |
🔊
|
voi | risentiate |
🔊
|
loro | risentano |
🔊
|
Tempo semplice
risentire congiuntivo imperfetto |
||
io | risentissi |
🔊
|
tu | risentissi |
🔊
|
lui/lei/Lei | risentisse |
🔊
|
noi | risentissimo |
🔊
|
voi | risentiste |
🔊
|
loro | risentissero |
🔊
|
Tempo composto
risentire congiuntivo passato |
||
io | abbia risentito |
🔊
|
tu | abbia risentito |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia risentito |
🔊
|
noi | abbiamo risentito |
🔊
|
voi | abbiate risentito |
🔊
|
loro | abbiano risentito |
🔊
|
Tempo composto
risentire congiuntivo trapassato |
||
io | avessi risentito |
🔊
|
tu | avessi risentito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse risentito |
🔊
|
noi | avessimo risentito |
🔊
|
voi | aveste risentito |
🔊
|
loro | avessero risentito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale risentire. Tryb warunkowy czasownika risentire
Tempo semplice
risentire condizionale presente |
||
io | risentirei |
🔊
|
tu | risentiresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | risentirebbe |
🔊
|
noi | risentiremmo |
🔊
|
voi | risentireste |
🔊
|
loro | risentirebbero |
🔊
|
Tempo composto
risentire condizionale passato |
||
io | avrei risentito |
🔊
|
tu | avresti risentito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe risentito |
🔊
|
noi | avremmo risentito |
🔊
|
voi | avreste risentito |
🔊
|
loro | avrebbero risentito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo risentire. Tryb rozkazujący czasownika risentire
risentire imperativo |
||
tu | risenti |
🔊
|
noi | risentiamo |
🔊
|
voi | risentite |
🔊
|
risentire congiuntivo esortativo |
||
Lei | risenta |
🔊
|
Che lui/lei | risenta |
🔊
|
Che loro | risentano |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!