W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
È risparito nella nebbia senza lasciare traccia. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
verbo irregolare
risparìre : oszczędzać, zaoszczędzić
ri|spa|rì|re : (accento grave)
Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika risparìre
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
|
Tempo semplice
Presente risparìre |
||
| io | risparmio |
🔊
|
| tu | risparmi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | risparmia |
🔊
|
| noi | risparmiamo |
🔊
|
| voi | risparmiate |
🔊
|
| loro | risparmiano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Imperfetto risparìre |
||
| io | risparivo |
🔊
|
| tu | risparivi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | rispariva |
🔊
|
| noi | risparivamo |
🔊
|
| voi | risparivate |
🔊
|
| loro | risparivano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Futuro semplice risparìre |
||
| io | risparirò |
🔊
|
| tu | risparirai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | risparirà |
🔊
|
| noi | rispariremo |
🔊
|
| voi | risparirete |
🔊
|
| loro | rispariranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
Passato remoto risparìre |
||
| io | risparii |
🔊
|
| tu | risparisti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | risparì |
🔊
|
| noi | risparimmo |
🔊
|
| voi | rispariste |
🔊
|
| loro | risparirono |
🔊
|
|
Tempo composto
Futuro anteriore risparìre |
||
| io | sarò sparito(a) |
🔊
|
| tu | sarai sparito(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sarà sparito(a) |
🔊
|
| noi | saremo spariti(e) |
🔊
|
| voi | sarete spariti(e) |
🔊
|
| loro | saranno spariti(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
Passato prossimo risparìre |
||
| io | sono sparito(a) |
🔊
|
| tu | sei sparito(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | è sparito(a) |
🔊
|
| noi | siamo spariti(e) |
🔊
|
| voi | siete spariti(e) |
🔊
|
| loro | sono spariti(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato prossimo risparìre |
||
| io | ero sparito(a) |
🔊
|
| tu | eri sparito(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | era sparito(a) |
🔊
|
| noi | eravamo spariti(e) |
🔊
|
| voi | eravate spariti(e) |
🔊
|
| loro | erano spariti(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato remoto risparìre |
||
| io | fui sparito(a) |
🔊
|
| tu | fosti sparito(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fu sparito(a) |
🔊
|
| noi | fummo spariti(e) |
🔊
|
| voi | foste spariti(e) |
🔊
|
| loro | furono spariti(e) |
🔊
|
Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika risparìre
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Congiuntivo presente risparìre |
||
| io | risparisca |
🔊
|
| tu | risparisca |
🔊
|
| lui/lei/Lei | risparisca |
🔊
|
| noi | rispariamo |
🔊
|
| voi | rispariate |
🔊
|
| loro | rispariscano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Congiuntivo imperfetto risparìre |
||
| io | risparissi |
🔊
|
| tu | risparissi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | risparisse |
🔊
|
| noi | risparissimo |
🔊
|
| voi | rispariste |
🔊
|
| loro | risparissero |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo passato risparìre |
||
| io | sia sparito(a) |
🔊
|
| tu | sia sparito(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sia sparito(a) |
🔊
|
| noi | siamo spariti(e) |
🔊
|
| voi | siate spariti(e) |
🔊
|
| loro | siano spariti(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo trapassato risparìre |
||
| io | fossi sparito(a) |
🔊
|
| tu | fossi sparito(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fosse sparito(a) |
🔊
|
| noi | fossimo spariti(e) |
🔊
|
| voi | foste spariti(e) |
🔊
|
| loro | fossero spariti(e) |
🔊
|
Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika risparìre
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Condizionale presente risparìre |
||
| io | risparirei |
🔊
|
| tu | rispariresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | risparirebbe |
🔊
|
| noi | rispariremmo |
🔊
|
| voi | risparireste |
🔊
|
| loro | risparirebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
Condizionale passato risparìre |
||
| io | sarei sparito(a) |
🔊
|
| tu | saresti sparito(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sarebbe sparito(a) |
🔊
|
| noi | saremmo spariti(e) |
🔊
|
| voi | sareste spariti(e) |
🔊
|
| loro | sarebbero spariti(e) |
🔊
|
Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika risparìre
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Imperativo risparìre |
||
| tu | risparisci |
🔊
|
| noi | rispariamo |
🔊
|
| voi | risparite |
🔊
|
Congiuntivo risparìre |
||
| Lei | risparisca |
🔊
|
| Che lui/lei | risparisca |
🔊
|
| Che loro | rispariscano |
🔊
|
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!