W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Dopo aver lavorato per anni, finalmente è riuscito a raggiungere il suo obiettivo.
verbo irregolare
riuscire : udać się, osiągnąć sukces
ri|u|scì|re
: (accento grave)
indicativo riuscire. Tryb oznajmujący czasownika riuscire
Tempo semplice
riuscire presente |
||
io | riesco |
🔊
|
tu | riesci |
🔊
|
lui/lei/Lei | riesce |
🔊
|
noi | riusciamo |
🔊
|
voi | riuscite |
🔊
|
loro | riescono |
🔊
|
Tempo semplice
riuscire imperfetto |
||
io | riuscivo |
🔊
|
tu | riuscivi |
🔊
|
lui/lei/Lei | riusciva |
🔊
|
noi | riuscivamo |
🔊
|
voi | riuscivate |
🔊
|
loro | riuscivano |
🔊
|
Tempo semplice
riuscire futuro semplice |
||
io | riuscirò |
🔊
|
tu | riuscirai |
🔊
|
lui/lei/Lei | riuscirà |
🔊
|
noi | riusciremo |
🔊
|
voi | riuscirete |
🔊
|
loro | riusciranno |
🔊
|
Tempo semplice
riuscire passato remoto |
||
io | riuscii |
🔊
|
tu | riuscisti |
🔊
|
lui/lei/Lei | riuscì |
🔊
|
noi | riuscimmo |
🔊
|
voi | riusciste |
🔊
|
loro | riuscirono |
🔊
|
Tempo composto
riuscire futuro anteriore |
||
io | sarò riuscito(a) |
🔊
|
tu | sarai riuscito(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | sarà riuscito(a) |
🔊
|
noi | saremo riusciti(e) |
🔊
|
voi | sarete riusciti(e) |
🔊
|
loro | saranno riusciti(e) |
🔊
|
Tempo composto
riuscire passato prossimo |
||
io | sono riuscito(a) |
🔊
|
tu | sei riuscito(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | è riuscito(a) |
🔊
|
noi | siamo riusciti(e) |
🔊
|
voi | siete riusciti(e) |
🔊
|
loro | sono riusciti(e) |
🔊
|
Tempo composto
riuscire trapassato prossimo |
||
io | ero riuscito(a) |
🔊
|
tu | eri riuscito(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | era riuscito(a) |
🔊
|
noi | eravamo riusciti(e) |
🔊
|
voi | eravate riusciti(e) |
🔊
|
loro | erano riusciti(e) |
🔊
|
Tempo composto
riuscire trapassato remoto |
||
io | fui riuscito(a) |
🔊
|
tu | fosti riuscito(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | fu riuscito(a) |
🔊
|
noi | fummo riusciti(e) |
🔊
|
voi | foste riusciti(e) |
🔊
|
loro | furono riusciti(e) |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo riuscire. Tryb łączący czasownika riuscire
Tempo semplice
riuscire congiuntivo presente |
||
io | riesca |
🔊
|
tu | riesca |
🔊
|
lui/lei/Lei | riesca |
🔊
|
noi | riusciamo |
🔊
|
voi | riusciate |
🔊
|
loro | riescano |
🔊
|
Tempo semplice
riuscire congiuntivo imperfetto |
||
io | riuscissi |
🔊
|
tu | riuscissi |
🔊
|
lui/lei/Lei | riuscisse |
🔊
|
noi | riuscissimo |
🔊
|
voi | riusciste |
🔊
|
loro | riuscissero |
🔊
|
Tempo composto
riuscire congiuntivo passato |
||
io | sia riuscito(a) |
🔊
|
tu | sia riuscito(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | sia riuscito(a) |
🔊
|
noi | siamo riusciti(e) |
🔊
|
voi | siate riusciti(e) |
🔊
|
loro | siano riusciti(e) |
🔊
|
Tempo composto
riuscire congiuntivo trapassato |
||
io | fossi riuscito(a) |
🔊
|
tu | fossi riuscito(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | fosse riuscito(a) |
🔊
|
noi | fossimo riusciti(e) |
🔊
|
voi | foste riusciti(e) |
🔊
|
loro | fossero riusciti(e) |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale riuscire. Tryb warunkowy czasownika riuscire
Tempo semplice
riuscire condizionale presente |
||
io | riuscirei |
🔊
|
tu | riusciresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | riuscirebbe |
🔊
|
noi | riusciremmo |
🔊
|
voi | riuscireste |
🔊
|
loro | riuscirebbero |
🔊
|
Tempo composto
riuscire condizionale passato |
||
io | sarei riuscito(a) |
🔊
|
tu | saresti riuscito(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | sarebbe riuscito(a) |
🔊
|
noi | saremmo riusciti(e) |
🔊
|
voi | sareste riusciti(e) |
🔊
|
loro | sarebbero riusciti(e) |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo riuscire. Tryb rozkazujący czasownika riuscire
riuscire imperativo |
||
tu | riesci |
🔊
|
noi | riusciamo |
🔊
|
voi | riuscite |
🔊
|
riuscire congiuntivo esortativo |
||
Lei | riesca |
🔊
|
Che lui/lei | riesca |
🔊
|
Che loro | riescano |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!