🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il contratto ha sancito l’accordo tra le parti. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    sancìre : potwierdzać, ustanawiać
    san||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika sancìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente sancìre

    io sancisco
    🔊
    tu sancisci
    🔊
    lui/lei/Lei sancisce
    🔊
    noi sanciamo
    🔊
    voi sancite
    🔊
    loro sanciscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto sancìre

    io sancivo
    🔊
    tu sancivi
    🔊
    lui/lei/Lei sanciva
    🔊
    noi sancivamo
    🔊
    voi sancivate
    🔊
    loro sancivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice sancìre

    io sancirò
    🔊
    tu sancirai
    🔊
    lui/lei/Lei sancirà
    🔊
    noi sanciremo
    🔊
    voi sancirete
    🔊
    loro sanciranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto sancìre

    io sancii
    🔊
    tu sancisti
    🔊
    lui/lei/Lei sancì
    🔊
    noi sancimmo
    🔊
    voi sanciste
    🔊
    loro sancirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore sancìre

    io avrò sancito
    🔊
    tu avrai sancito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà sancito
    🔊
    noi avremo sancito
    🔊
    voi avrete sancito
    🔊
    loro avranno sancito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo sancìre

    io ho sancito
    🔊
    tu hai sancito
    🔊
    lui/lei/Lei ha sancito
    🔊
    noi abbiamo sancito
    🔊
    voi avete sancito
    🔊
    loro hanno sancito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo sancìre

    io avevo sancito
    🔊
    tu avevi sancito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva sancito
    🔊
    noi avevamo sancito
    🔊
    voi avevate sancito
    🔊
    loro avevano sancito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto sancìre

    io ebbi sancito
    🔊
    tu avesti sancito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe sancito
    🔊
    noi avemmo sancito
    🔊
    voi aveste sancito
    🔊
    loro ebbero sancito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika sancìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente sancìre

    io sancisca
    🔊
    tu sancisca
    🔊
    lui/lei/Lei sancisca
    🔊
    noi sanciamo
    🔊
    voi sanciate
    🔊
    loro sanciscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto sancìre

    io sancissi
    🔊
    tu sancissi
    🔊
    lui/lei/Lei sancisse
    🔊
    noi sancissimo
    🔊
    voi sanciste
    🔊
    loro sancissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato sancìre

    io abbia sancito
    🔊
    tu abbia sancito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia sancito
    🔊
    noi abbiamo sancito
    🔊
    voi abbiate sancito
    🔊
    loro abbiano sancito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato sancìre

    io avessi sancito
    🔊
    tu avessi sancito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse sancito
    🔊
    noi avessimo sancito
    🔊
    voi aveste sancito
    🔊
    loro avessero sancito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika sancìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente sancìre

    io sancirei
    🔊
    tu sanciresti
    🔊
    lui/lei/Lei sancirebbe
    🔊
    noi sanciremmo
    🔊
    voi sancireste
    🔊
    loro sancerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato sancìre

    io avrei sancito
    🔊
    tu avresti sancito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe sancito
    🔊
    noi avremmo sancito
    🔊
    voi avreste sancito
    🔊
    loro avrebbero sancito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika sancìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo sancìre

    tu sanci
    🔊
    noi sanciamo
    🔊
    voi sancite
    🔊

    Congiuntivo sancìre

    Lei sancisca
    🔊
    Che lui/lei sancisca
    🔊
    Che loro sanciscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!