W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Il giudice ha sancito la decisione finale.
sancire : potwierdzać, ustanawiać
san|cì|re
: (accento grave)
indicativo sancire. Tryb oznajmujący czasownika sancire
|
Tempo semplice
sancire presente |
||
| io | sancisco |
🔊
|
| tu | sancisci |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sancisce |
🔊
|
| noi | sanciamo |
🔊
|
| voi | sancite |
🔊
|
| loro | sanciscono |
🔊
|
|
Tempo semplice
sancire imperfetto |
||
| io | sancivo |
🔊
|
| tu | sancivi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sanciva |
🔊
|
| noi | sancivamo |
🔊
|
| voi | sancivate |
🔊
|
| loro | sancivano |
🔊
|
|
Tempo semplice
sancire futuro semplice |
||
| io | sancirò |
🔊
|
| tu | sancirai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sancirà |
🔊
|
| noi | sanciremo |
🔊
|
| voi | sancirete |
🔊
|
| loro | sanciranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
sancire passato remoto |
||
| io | sancii |
🔊
|
| tu | sancisti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sancì |
🔊
|
| noi | sancimmo |
🔊
|
| voi | sanciste |
🔊
|
| loro | sancirono |
🔊
|
|
Tempo composto
sancire futuro anteriore |
||
| io | avrò sancito |
🔊
|
| tu | avrai sancito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà sancito |
🔊
|
| noi | avremo sancito |
🔊
|
| voi | avrete sancito |
🔊
|
| loro | avranno sancito |
🔊
|
|
Tempo composto
sancire passato prossimo |
||
| io | ho sancito |
🔊
|
| tu | hai sancito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha sancito |
🔊
|
| noi | abbiamo sancito |
🔊
|
| voi | avete sancito |
🔊
|
| loro | hanno sancito |
🔊
|
|
Tempo composto
sancire trapassato prossimo |
||
| io | avevo sancito |
🔊
|
| tu | avevi sancito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva sancito |
🔊
|
| noi | avevamo sancito |
🔊
|
| voi | avevate sancito |
🔊
|
| loro | avevano sancito |
🔊
|
|
Tempo composto
sancire trapassato remoto |
||
| io | ebbi sancito |
🔊
|
| tu | avesti sancito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe sancito |
🔊
|
| noi | avemmo sancito |
🔊
|
| voi | aveste sancito |
🔊
|
| loro | ebbero sancito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo sancire. Tryb łączący czasownika sancire
|
Tempo semplice
sancire congiuntivo presente |
||
| io | sancisca |
🔊
|
| tu | sancisca |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sancisca |
🔊
|
| noi | sanciamo |
🔊
|
| voi | sanciate |
🔊
|
| loro | sanciscano |
🔊
|
|
Tempo semplice
sancire congiuntivo imperfetto |
||
| io | sancissi |
🔊
|
| tu | sancissi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sancisse |
🔊
|
| noi | sancissimo |
🔊
|
| voi | sanciste |
🔊
|
| loro | sancissero |
🔊
|
|
Tempo composto
sancire congiuntivo passato |
||
| io | abbia sancito |
🔊
|
| tu | abbia sancito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia sancito |
🔊
|
| noi | abbiamo sancito |
🔊
|
| voi | abbiate sancito |
🔊
|
| loro | abbiano sancito |
🔊
|
|
Tempo composto
sancire congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi sancito |
🔊
|
| tu | avessi sancito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse sancito |
🔊
|
| noi | avessimo sancito |
🔊
|
| voi | aveste sancito |
🔊
|
| loro | avessero sancito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale sancire. Tryb warunkowy czasownika sancire
|
Tempo semplice
sancire condizionale presente |
||
| io | sancirei |
🔊
|
| tu | sanciresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sancirebbe |
🔊
|
| noi | sanciremmo |
🔊
|
| voi | sancireste |
🔊
|
| loro | sancerebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
sancire condizionale passato |
||
| io | avrei sancito |
🔊
|
| tu | avresti sancito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe sancito |
🔊
|
| noi | avremmo sancito |
🔊
|
| voi | avreste sancito |
🔊
|
| loro | avrebbero sancito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo sancire. Tryb rozkazujący czasownika sancire
sancire imperativo |
||
| tu | sanci |
🔊
|
| noi | sanciamo |
🔊
|
| voi | sancite |
🔊
|
sancire congiuntivo esortativo |
||
| Lei | sancisca |
🔊
|
| Che lui/lei | sancisca |
🔊
|
| Che loro | sanciscano |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!