🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il colpo ha scalfito la vernice. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    scalfìre : zadrapać
    scal||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika scalfìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente scalfìre

    io scalfisco
    🔊
    tu scalfisci
    🔊
    lui/lei/Lei scalfisce
    🔊
    noi scalfiamo
    🔊
    voi scalfite
    🔊
    loro scalfiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto scalfìre

    io scalfivo
    🔊
    tu scalfivi
    🔊
    lui/lei/Lei scalfiva
    🔊
    noi scalfivamo
    🔊
    voi scalfivate
    🔊
    loro scalfivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice scalfìre

    io scalfirò
    🔊
    tu scalfirai
    🔊
    lui/lei/Lei scalfirà
    🔊
    noi scalfiremo
    🔊
    voi scalfirete
    🔊
    loro scalfiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto scalfìre

    io scalfii
    🔊
    tu scalfisti
    🔊
    lui/lei/Lei scalfì
    🔊
    noi scalfimmo
    🔊
    voi scalfiste
    🔊
    loro scalfirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore scalfìre

    io avrò scalfito
    🔊
    tu avrai scalfito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà scalfito
    🔊
    noi avremo scalfito
    🔊
    voi avrete scalfito
    🔊
    loro avranno scalfito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo scalfìre

    io ho scalfito
    🔊
    tu hai scalfito
    🔊
    lui/lei/Lei ha scalfito
    🔊
    noi abbiamo scalfito
    🔊
    voi avete scalfito
    🔊
    loro hanno scalfito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo scalfìre

    io avevo scalfito
    🔊
    tu avevi scalfito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva scalfito
    🔊
    noi avevamo scalfito
    🔊
    voi avevate scalfito
    🔊
    loro avevano scalfito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto scalfìre

    io ebbi scalfito
    🔊
    tu avesti scalfito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe scalfito
    🔊
    noi avemmo scalfito
    🔊
    voi aveste scalfito
    🔊
    loro ebbero scalfito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika scalfìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente scalfìre

    io scalfisca
    🔊
    tu scalfisca
    🔊
    lui/lei/Lei scalfisca
    🔊
    noi scalfiamo
    🔊
    voi scalfiate
    🔊
    loro scalfiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto scalfìre

    io scalfissi
    🔊
    tu scalfissi
    🔊
    lui/lei/Lei scalfisse
    🔊
    noi scalfissimo
    🔊
    voi scalfiste
    🔊
    loro scalfissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato scalfìre

    io abbia scalfito
    🔊
    tu abbia scalfito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia scalfito
    🔊
    noi abbiamo scalfito
    🔊
    voi abbiate scalfito
    🔊
    loro abbiano scalfito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato scalfìre

    io avessi scalfito
    🔊
    tu avessi scalfito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse scalfito
    🔊
    noi avessimo scalfito
    🔊
    voi aveste scalfito
    🔊
    loro avessero scalfito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika scalfìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente scalfìre

    io scalfirei
    🔊
    tu scalfiresti
    🔊
    lui/lei/Lei scalfirebbe
    🔊
    noi scalfiremmo
    🔊
    voi scalfireste
    🔊
    loro scalferebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato scalfìre

    io avrei scalfito
    🔊
    tu avresti scalfito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe scalfito
    🔊
    noi avremmo scalfito
    🔊
    voi avreste scalfito
    🔊
    loro avrebbero scalfito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika scalfìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo scalfìre

    tu scalfi
    🔊
    noi scalfiamo
    🔊
    voi scalfite
    🔊

    Congiuntivo scalfìre

    Lei scalfisca
    🔊
    Che lui/lei scalfisca
    🔊
    Che loro scalfiscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!