🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    È scivolato sul ghiaccio. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    scivolàre : ślizgać się
    sci|vo||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika scivolàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente scivolàre

    io scivolo
    🔊
    tu scivoli
    🔊
    lui/lei/Lei scivola
    🔊
    noi scivoliamo
    🔊
    voi scivolate
    🔊
    loro scivolano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto scivolàre

    io scivolavo
    🔊
    tu scivolavi
    🔊
    lui/lei/Lei scivolava
    🔊
    noi scivolavamo
    🔊
    voi scivolavate
    🔊
    loro scivolavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice scivolàre

    io scivolerò
    🔊
    tu scivolerai
    🔊
    lui/lei/Lei scivolerà
    🔊
    noi scivoleremo
    🔊
    voi scivolerete
    🔊
    loro scivoleranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto scivolàre

    io scivolai
    🔊
    tu scivolasti
    🔊
    lui/lei/Lei scivolò
    🔊
    noi scivolammo
    🔊
    voi scivolaste
    🔊
    loro scivolarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore scivolàre

    io sarò scivolato(a)
    🔊
    tu sarai scivolato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarà scivolato(a)
    🔊
    noi saremo scivolati(e)
    🔊
    voi sarete scivolati(e)
    🔊
    loro saranno scivolati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo scivolàre

    io sono scivolato(a)
    🔊
    tu sei scivolato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei è scivolato(a)
    🔊
    noi siamo scivolati(e)
    🔊
    voi siete scivolati(e)
    🔊
    loro sono scivolati(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo scivolàre

    io ero scivolato(a)
    🔊
    tu eri scivolato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei era scivolato(a)
    🔊
    noi eravamo scivolati(e)
    🔊
    voi eravate scivolati(e)
    🔊
    loro erano scivolati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto scivolàre

    io fui scivolato(a)
    🔊
    tu fosti scivolato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fu scivolato(a)
    🔊
    noi fummo scivolati(e)
    🔊
    voi foste scivolati(e)
    🔊
    loro furono scivolati(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika scivolàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente scivolàre

    io scivoli
    🔊
    tu scivoli
    🔊
    lui/lei/Lei scivoli
    🔊
    noi scivoliamo
    🔊
    voi scivoliate
    🔊
    loro scivolino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto scivolàre

    io scivolassi
    🔊
    tu scivolassi
    🔊
    lui/lei/Lei scivolasse
    🔊
    noi scivolassimo
    🔊
    voi scivolaste
    🔊
    loro scivolassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato scivolàre

    io sia scivolato(a)
    🔊
    tu sia scivolato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sia scivolato(a)
    🔊
    noi siamo scivolati(e)
    🔊
    voi siate scivolati(e)
    🔊
    loro siano scivolati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato scivolàre

    io fossi scivolato(a)
    🔊
    tu fossi scivolato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fosse scivolato(a)
    🔊
    noi fossimo scivolati(e)
    🔊
    voi foste scivolati(e)
    🔊
    loro fossero scivolati(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika scivolàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente scivolàre

    io scivolerei
    🔊
    tu scivoleresti
    🔊
    lui/lei/Lei scivolerebbe
    🔊
    noi scivoleremmo
    🔊
    voi scivolereste
    🔊
    loro scivolerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato scivolàre

    io sarei scivolato(a)
    🔊
    tu saresti scivolato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarebbe scivolato(a)
    🔊
    noi saremmo scivolati(e)
    🔊
    voi sareste scivolati(e)
    🔊
    loro sarebbero scivolati(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika scivolàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo scivolàre

    tu scivola
    🔊
    noi scivoliamo
    🔊
    voi scivolate
    🔊

    Congiuntivo scivolàre

    Lei scivoli
    🔊
    Che lui/lei scivoli
    🔊
    Che loro scivolino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!