🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Le vecchie porte hanno cominciato a scricchiolare.
    scricchiolare : skrzypieć, trzeszczeć
    scric|chio||re : (accento grave)

    indicativo scricchiolare. Tryb oznajmujący czasownika scricchiolare


    Tempo semplice

    scricchiolare presente

    io scricchiolo
    🔊
    tu scricchioli
    🔊
    lui/lei/Lei scricchiola
    🔊
    noi scricchioliamo
    🔊
    voi scricchiolate
    🔊
    loro scricchiolano
    🔊
    Tempo semplice

    scricchiolare imperfetto

    io scricchiolavo
    🔊
    tu scricchiolavi
    🔊
    lui/lei/Lei scricchiolava
    🔊
    noi scricchiolavamo
    🔊
    voi scricchiolavate
    🔊
    loro scricchiolavano
    🔊

    Tempo semplice

    scricchiolare futuro semplice

    io scricchiolerò
    🔊
    tu scricchiolerai
    🔊
    lui/lei/Lei scricchiolerà
    🔊
    noi scricchioleremo
    🔊
    voi scricchiolerete
    🔊
    loro scricchioleranno
    🔊
    Tempo semplice

    scricchiolare passato remoto

    io scricchiolai
    🔊
    tu scricchiolasti
    🔊
    lui/lei/Lei scricchiolò
    🔊
    noi scricchiolammo
    🔊
    voi scricchiolaste
    🔊
    loro scricchiolarono
    🔊

    Tempo composto

    scricchiolare futuro anteriore

    io avrò scricchiolato
    🔊
    tu avrai scricchiolato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà scricchiolato
    🔊
    noi avremo scricchiolato
    🔊
    voi avrete scricchiolato
    🔊
    loro avranno scricchiolato
    🔊
    Tempo composto

    scricchiolare passato prossimo

    io ho scricchiolato
    🔊
    tu hai scricchiolato
    🔊
    lui/lei/Lei ha scricchiolato
    🔊
    noi abbiamo scricchiolato
    🔊
    voi avete scricchiolato
    🔊
    loro hanno scricchiolato
    🔊

    Tempo composto

    scricchiolare trapassato prossimo

    io avevo scricchiolato
    🔊
    tu avevi scricchiolato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva scricchiolato
    🔊
    noi avevamo scricchiolato
    🔊
    voi avevate scricchiolato
    🔊
    loro avevano scricchiolato
    🔊
    Tempo composto

    scricchiolare trapassato remoto

    io ebbi scricchiolato
    🔊
    tu avesti scricchiolato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe scricchiolato
    🔊
    noi avemmo scricchiolato
    🔊
    voi aveste scricchiolato
    🔊
    loro ebbero scricchiolato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo scricchiolare. Tryb łączący czasownika scricchiolare


    Tempo semplice

    scricchiolare congiuntivo presente

    io scricchioli
    🔊
    tu scricchioli
    🔊
    lui/lei/Lei scricchioli
    🔊
    noi scricchioliamo
    🔊
    voi scricchioliate
    🔊
    loro scricchiolino
    🔊
    Tempo semplice

    scricchiolare congiuntivo imperfetto

    io scricchiolassi
    🔊
    tu scricchiolassi
    🔊
    lui/lei/Lei scricchiolasse
    🔊
    noi scricchiolassimo
    🔊
    voi scricchiolaste
    🔊
    loro scricchiolassero
    🔊

    Tempo composto

    scricchiolare congiuntivo passato

    io abbia scricchiolato
    🔊
    tu abbia scricchiolato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia scricchiolato
    🔊
    noi abbiamo scricchiolato
    🔊
    voi abbiate scricchiolato
    🔊
    loro abbiano scricchiolato
    🔊
    Tempo composto

    scricchiolare congiuntivo trapassato

    io avessi scricchiolato
    🔊
    tu avessi scricchiolato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse scricchiolato
    🔊
    noi avessimo scricchiolato
    🔊
    voi aveste scricchiolato
    🔊
    loro avessero scricchiolato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale scricchiolare. Tryb warunkowy czasownika scricchiolare


    Tempo semplice

    scricchiolare condizionale presente

    io scricchiolerei
    🔊
    tu scricchioleresti
    🔊
    lui/lei/Lei scricchiolerebbe
    🔊
    noi scricchioleremmo
    🔊
    voi scricchiolereste
    🔊
    loro scricchiolerebbero
    🔊
    Tempo composto

    scricchiolare condizionale passato

    io avrei scricchiolato
    🔊
    tu avresti scricchiolato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe scricchiolato
    🔊
    noi avremmo scricchiolato
    🔊
    voi avreste scricchiolato
    🔊
    loro avrebbero scricchiolato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo scricchiolare. Tryb rozkazujący czasownika scricchiolare


    scricchiolare imperativo

    tu scricchiola
    🔊
    noi scricchioliamo
    🔊
    voi scricchiolate
    🔊

    scricchiolare congiuntivo esortativo

    Lei scricchioli
    🔊
    Che lui/lei scricchioli
    🔊
    Che loro scricchiolino
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!