🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ho sdato il vestito. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    verbo irregolare
    sdàre : odważyć się, podjąć wyzwanie
    sdà|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika sdàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente sdàre

    io mi sdò
    🔊
    tu ti sdai
    🔊
    lui/lei/Lei si sda
    🔊
    noi ci sdiamo
    🔊
    voi vi sdate
    🔊
    loro si sdanno
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto sdàre

    io mi sdavo
    🔊
    tu ti sdavi
    🔊
    lui/lei/Lei si sdava
    🔊
    noi ci sdavamo
    🔊
    voi vi sdavate
    🔊
    loro si sdavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice sdàre

    io mi sdarò
    🔊
    tu ti sdarai
    🔊
    lui/lei/Lei si sdarà
    🔊
    noi ci sdaremo
    🔊
    voi vi sdarete
    🔊
    loro si sdaranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto sdàre

    io mi sdiedi, sdetti
    🔊
    tu ti sdesti
    🔊
    lui/lei/Lei si sdiede, sdette
    🔊
    noi ci sdemmo
    🔊
    voi vi sdeste
    🔊
    loro si sdiedero, sdettero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore sdàre

    io avrò sdato
    🔊
    tu avrai sdato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà sdato
    🔊
    noi avremo sdato
    🔊
    voi avrete sdato
    🔊
    loro avranno sdato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo sdàre

    io ho sdato
    🔊
    tu hai sdato
    🔊
    lui/lei/Lei ha sdato
    🔊
    noi abbiamo sdato
    🔊
    voi avete sdato
    🔊
    loro hanno sdato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo sdàre

    io avevo sdato
    🔊
    tu avevi sdato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva sdato
    🔊
    noi avevamo sdato
    🔊
    voi avevate sdato
    🔊
    loro avevano sdato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto sdàre

    io ebbi sdato
    🔊
    tu avesti sdato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe sdato
    🔊
    noi avemmo sdato
    🔊
    voi aveste sdato
    🔊
    loro ebbero sdato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika sdàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente sdàre

    io mi sdia
    🔊
    tu ti sdia
    🔊
    lui/lei/Lei si sdia
    🔊
    noi ci sdiamo
    🔊
    voi vi sdiate
    🔊
    loro si sdiano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto sdàre

    io mi sdessi
    🔊
    tu ti sdessi
    🔊
    lui/lei/Lei si sdesse
    🔊
    noi ci sdessimo
    🔊
    voi vi sdeste
    🔊
    loro si sdessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato sdàre

    io abbia sdato
    🔊
    tu abbia sdato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia sdato
    🔊
    noi abbiamo sdato
    🔊
    voi abbiate sdato
    🔊
    loro abbiano sdato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato sdàre

    io avessi sdato
    🔊
    tu avessi sdato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse sdato
    🔊
    noi avessimo sdato
    🔊
    voi aveste sdato
    🔊
    loro avessero sdato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika sdàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente sdàre

    io mi sdarei
    🔊
    tu ti sdaresti
    🔊
    lui/lei/Lei si sdarebbe
    🔊
    noi ci sdaremmo
    🔊
    voi vi sdareste
    🔊
    loro si sdarebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato sdàre

    io avrei sdato
    🔊
    tu avresti sdato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe sdato
    🔊
    noi avremmo sdato
    🔊
    voi avreste sdato
    🔊
    loro avrebbero sdato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika sdàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo sdàre

    tu sdà, sdai
    🔊
    noi sdiamo
    🔊
    voi sdate
    🔊

    Congiuntivo sdàre

    Lei si sdia
    🔊
    Che lui/lei si sdia
    🔊
    Che loro si sdiano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!