🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    È sembrato tutto molto strano. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    sembràre : wydawać się
    sem|brà|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika sembràre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente sembràre

    io sembro
    🔊
    tu sembri
    🔊
    lui/lei/Lei sembra
    🔊
    noi sembriamo
    🔊
    voi sembrate
    🔊
    loro sembrano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto sembràre

    io sembravo
    🔊
    tu sembravi
    🔊
    lui/lei/Lei sembrava
    🔊
    noi sembravamo
    🔊
    voi sembravate
    🔊
    loro sembravano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice sembràre

    io sembrerò
    🔊
    tu sembrerai
    🔊
    lui/lei/Lei sembrerà
    🔊
    noi sembreremo
    🔊
    voi sembrerete
    🔊
    loro sembreranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto sembràre

    io sembrai
    🔊
    tu sembrasti
    🔊
    lui/lei/Lei sembrò
    🔊
    noi sembrammo
    🔊
    voi sembraste
    🔊
    loro sembrarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore sembràre

    io sarò sembrato(a)
    🔊
    tu sarai sembrato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarà sembrato(a)
    🔊
    noi saremo sembrati(e)
    🔊
    voi sarete sembrati(e)
    🔊
    loro saranno sembrati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo sembràre

    io sono sembrato(a)
    🔊
    tu sei sembrato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei è sembrato(a)
    🔊
    noi siamo sembrati(e)
    🔊
    voi siete sembrati(e)
    🔊
    loro sono sembrati(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo sembràre

    io ero sembrato(a)
    🔊
    tu eri sembrato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei era sembrato(a)
    🔊
    noi eravamo sembrati(e)
    🔊
    voi eravate sembrati(e)
    🔊
    loro erano sembrati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto sembràre

    io fui sembrato(a)
    🔊
    tu fosti sembrato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fu sembrato(a)
    🔊
    noi fummo sembrati(e)
    🔊
    voi foste sembrati(e)
    🔊
    loro furono sembrati(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika sembràre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente sembràre

    io sembri
    🔊
    tu sembri
    🔊
    lui/lei/Lei sembri
    🔊
    noi sembriamo
    🔊
    voi sembriate
    🔊
    loro sembrino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto sembràre

    io sembrassi
    🔊
    tu sembrassi
    🔊
    lui/lei/Lei sembrasse
    🔊
    noi sembrassimo
    🔊
    voi sembraste
    🔊
    loro sembrassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato sembràre

    io sia sembrato(a)
    🔊
    tu sia sembrato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sia sembrato(a)
    🔊
    noi siamo sembrati(e)
    🔊
    voi siate sembrati(e)
    🔊
    loro siano sembrati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato sembràre

    io fossi sembrato(a)
    🔊
    tu fossi sembrato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fosse sembrato(a)
    🔊
    noi fossimo sembrati(e)
    🔊
    voi foste sembrati(e)
    🔊
    loro fossero sembrati(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika sembràre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente sembràre

    io sembrerei
    🔊
    tu sembreresti
    🔊
    lui/lei/Lei sembrerebbe
    🔊
    noi sembreremmo
    🔊
    voi sembrereste
    🔊
    loro sembrerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato sembràre

    io sarei sembrato(a)
    🔊
    tu saresti sembrato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarebbe sembrato(a)
    🔊
    noi saremmo sembrati(e)
    🔊
    voi sareste sembrati(e)
    🔊
    loro sarebbero sembrati(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika sembràre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo sembràre

    tu sembra
    🔊
    noi sembriamo
    🔊
    voi sembrate
    🔊

    Congiuntivo sembràre

    Lei sembri
    🔊
    Che lui/lei sembri
    🔊
    Che loro sembrino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!