🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha sfittito l’argomento. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    sfittìre : przesuszać
    sfit||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika sfittìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente sfittìre

    io sfittisco
    🔊
    tu sfittisci
    🔊
    lui/lei/Lei sfittisce
    🔊
    noi sfittiamo
    🔊
    voi sfittite
    🔊
    loro sfittiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto sfittìre

    io sfittivo
    🔊
    tu sfittivi
    🔊
    lui/lei/Lei sfittiva
    🔊
    noi sfittivamo
    🔊
    voi sfittivate
    🔊
    loro sfittivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice sfittìre

    io sfittirò
    🔊
    tu sfittirai
    🔊
    lui/lei/Lei sfittirà
    🔊
    noi sfittiremo
    🔊
    voi sfittirete
    🔊
    loro sfittiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto sfittìre

    io sfittii
    🔊
    tu sfittisti
    🔊
    lui/lei/Lei sfittì
    🔊
    noi sfittimmo
    🔊
    voi sfittiste
    🔊
    loro sfittirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore sfittìre

    io avrò sfittito
    🔊
    tu avrai sfittito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà sfittito
    🔊
    noi avremo sfittito
    🔊
    voi avrete sfittito
    🔊
    loro avranno sfittito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo sfittìre

    io ho sfittito
    🔊
    tu hai sfittito
    🔊
    lui/lei/Lei ha sfittito
    🔊
    noi abbiamo sfittito
    🔊
    voi avete sfittito
    🔊
    loro hanno sfittito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo sfittìre

    io avevo sfittito
    🔊
    tu avevi sfittito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva sfittito
    🔊
    noi avevamo sfittito
    🔊
    voi avevate sfittito
    🔊
    loro avevano sfittito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto sfittìre

    io ebbi sfittito
    🔊
    tu avesti sfittito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe sfittito
    🔊
    noi avemmo sfittito
    🔊
    voi aveste sfittito
    🔊
    loro ebbero sfittito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika sfittìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente sfittìre

    io sfittisca
    🔊
    tu sfittisca
    🔊
    lui/lei/Lei sfittisca
    🔊
    noi sfittiamo
    🔊
    voi sfittiate
    🔊
    loro sfittiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto sfittìre

    io sfittissi
    🔊
    tu sfittissi
    🔊
    lui/lei/Lei sfittisse
    🔊
    noi sfittissimo
    🔊
    voi sfittiste
    🔊
    loro sfittissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato sfittìre

    io abbia sfittito
    🔊
    tu abbia sfittito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia sfittito
    🔊
    noi abbiamo sfittito
    🔊
    voi abbiate sfittito
    🔊
    loro abbiano sfittito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato sfittìre

    io avessi sfittito
    🔊
    tu avessi sfittito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse sfittito
    🔊
    noi avessimo sfittito
    🔊
    voi aveste sfittito
    🔊
    loro avessero sfittito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika sfittìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente sfittìre

    io sfittirei
    🔊
    tu sfittiresti
    🔊
    lui/lei/Lei sfittirebbe
    🔊
    noi sfittiremmo
    🔊
    voi sfittireste
    🔊
    loro sfitterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato sfittìre

    io avrei sfittito
    🔊
    tu avresti sfittito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe sfittito
    🔊
    noi avremmo sfittito
    🔊
    voi avreste sfittito
    🔊
    loro avrebbero sfittito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika sfittìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo sfittìre

    tu sfitti
    🔊
    noi sfittiamo
    🔊
    voi sfittite
    🔊

    Congiuntivo sfittìre

    Lei sfittisca
    🔊
    Che lui/lei sfittisca
    🔊
    Che loro sfittiscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!