W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Il clima può sfittire le piante se non sono curate.
sfittire : przesuszać
sfit|tì|re
: (accento grave)
indicativo sfittire. Tryb oznajmujący czasownika sfittire
|
Tempo semplice
sfittire presente |
||
| io | sfittisco |
🔊
|
| tu | sfittisci |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sfittisce |
🔊
|
| noi | sfittiamo |
🔊
|
| voi | sfittite |
🔊
|
| loro | sfittiscono |
🔊
|
|
Tempo semplice
sfittire imperfetto |
||
| io | sfittivo |
🔊
|
| tu | sfittivi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sfittiva |
🔊
|
| noi | sfittivamo |
🔊
|
| voi | sfittivate |
🔊
|
| loro | sfittivano |
🔊
|
|
Tempo semplice
sfittire futuro semplice |
||
| io | sfittirò |
🔊
|
| tu | sfittirai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sfittirà |
🔊
|
| noi | sfittiremo |
🔊
|
| voi | sfittirete |
🔊
|
| loro | sfittiranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
sfittire passato remoto |
||
| io | sfittii |
🔊
|
| tu | sfittisti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sfittì |
🔊
|
| noi | sfittimmo |
🔊
|
| voi | sfittiste |
🔊
|
| loro | sfittirono |
🔊
|
|
Tempo composto
sfittire futuro anteriore |
||
| io | avrò sfittito |
🔊
|
| tu | avrai sfittito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà sfittito |
🔊
|
| noi | avremo sfittito |
🔊
|
| voi | avrete sfittito |
🔊
|
| loro | avranno sfittito |
🔊
|
|
Tempo composto
sfittire passato prossimo |
||
| io | ho sfittito |
🔊
|
| tu | hai sfittito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha sfittito |
🔊
|
| noi | abbiamo sfittito |
🔊
|
| voi | avete sfittito |
🔊
|
| loro | hanno sfittito |
🔊
|
|
Tempo composto
sfittire trapassato prossimo |
||
| io | avevo sfittito |
🔊
|
| tu | avevi sfittito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva sfittito |
🔊
|
| noi | avevamo sfittito |
🔊
|
| voi | avevate sfittito |
🔊
|
| loro | avevano sfittito |
🔊
|
|
Tempo composto
sfittire trapassato remoto |
||
| io | ebbi sfittito |
🔊
|
| tu | avesti sfittito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe sfittito |
🔊
|
| noi | avemmo sfittito |
🔊
|
| voi | aveste sfittito |
🔊
|
| loro | ebbero sfittito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo sfittire. Tryb łączący czasownika sfittire
|
Tempo semplice
sfittire congiuntivo presente |
||
| io | sfittisca |
🔊
|
| tu | sfittisca |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sfittisca |
🔊
|
| noi | sfittiamo |
🔊
|
| voi | sfittiate |
🔊
|
| loro | sfittiscano |
🔊
|
|
Tempo semplice
sfittire congiuntivo imperfetto |
||
| io | sfittissi |
🔊
|
| tu | sfittissi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sfittisse |
🔊
|
| noi | sfittissimo |
🔊
|
| voi | sfittiste |
🔊
|
| loro | sfittissero |
🔊
|
|
Tempo composto
sfittire congiuntivo passato |
||
| io | abbia sfittito |
🔊
|
| tu | abbia sfittito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia sfittito |
🔊
|
| noi | abbiamo sfittito |
🔊
|
| voi | abbiate sfittito |
🔊
|
| loro | abbiano sfittito |
🔊
|
|
Tempo composto
sfittire congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi sfittito |
🔊
|
| tu | avessi sfittito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse sfittito |
🔊
|
| noi | avessimo sfittito |
🔊
|
| voi | aveste sfittito |
🔊
|
| loro | avessero sfittito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale sfittire. Tryb warunkowy czasownika sfittire
|
Tempo semplice
sfittire condizionale presente |
||
| io | sfittirei |
🔊
|
| tu | sfittiresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sfittirebbe |
🔊
|
| noi | sfittiremmo |
🔊
|
| voi | sfittireste |
🔊
|
| loro | sfitterebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
sfittire condizionale passato |
||
| io | avrei sfittito |
🔊
|
| tu | avresti sfittito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe sfittito |
🔊
|
| noi | avremmo sfittito |
🔊
|
| voi | avreste sfittito |
🔊
|
| loro | avrebbero sfittito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo sfittire. Tryb rozkazujący czasownika sfittire
sfittire imperativo |
||
| tu | sfitti |
🔊
|
| noi | sfittiamo |
🔊
|
| voi | sfittite |
🔊
|
sfittire congiuntivo esortativo |
||
| Lei | sfittisca |
🔊
|
| Che lui/lei | sfittisca |
🔊
|
| Che loro | sfittiscano |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!