🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il suono è sfumato nel silenzio. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    sfumàre : rozmywać się
    sfu||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika sfumàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente sfumàre

    io sfumo
    🔊
    tu sfumi
    🔊
    lui/lei/Lei sfuma
    🔊
    noi sfumiamo
    🔊
    voi sfumate
    🔊
    loro sfumano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto sfumàre

    io sfumavo
    🔊
    tu sfumavi
    🔊
    lui/lei/Lei sfumava
    🔊
    noi sfumavamo
    🔊
    voi sfumavate
    🔊
    loro sfumavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice sfumàre

    io sfumerò
    🔊
    tu sfumerai
    🔊
    lui/lei/Lei sfumerà
    🔊
    noi sfumeremo
    🔊
    voi sfumerete
    🔊
    loro sfumeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto sfumàre

    io sfumai
    🔊
    tu sfumasti
    🔊
    lui/lei/Lei sfumò
    🔊
    noi sfumammo
    🔊
    voi sfumaste
    🔊
    loro sfumarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore sfumàre

    io avrò sfumato
    🔊
    tu avrai sfumato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà sfumato
    🔊
    noi avremo sfumato
    🔊
    voi avrete sfumato
    🔊
    loro avranno sfumato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo sfumàre

    io ho sfumato
    🔊
    tu hai sfumato
    🔊
    lui/lei/Lei ha sfumato
    🔊
    noi abbiamo sfumato
    🔊
    voi avete sfumato
    🔊
    loro hanno sfumato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo sfumàre

    io avevo sfumato
    🔊
    tu avevi sfumato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva sfumato
    🔊
    noi avevamo sfumato
    🔊
    voi avevate sfumato
    🔊
    loro avevano sfumato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto sfumàre

    io ebbi sfumato
    🔊
    tu avesti sfumato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe sfumato
    🔊
    noi avemmo sfumato
    🔊
    voi aveste sfumato
    🔊
    loro ebbero sfumato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika sfumàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente sfumàre

    io sfumi
    🔊
    tu sfumi
    🔊
    lui/lei/Lei sfumi
    🔊
    noi sfumiamo
    🔊
    voi sfumiate
    🔊
    loro sfumino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto sfumàre

    io sfumassi
    🔊
    tu sfumassi
    🔊
    lui/lei/Lei sfumasse
    🔊
    noi sfumassimo
    🔊
    voi sfumaste
    🔊
    loro sfumassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato sfumàre

    io abbia sfumato
    🔊
    tu abbia sfumato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia sfumato
    🔊
    noi abbiamo sfumato
    🔊
    voi abbiate sfumato
    🔊
    loro abbiano sfumato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato sfumàre

    io avessi sfumato
    🔊
    tu avessi sfumato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse sfumato
    🔊
    noi avessimo sfumato
    🔊
    voi aveste sfumato
    🔊
    loro avessero sfumato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika sfumàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente sfumàre

    io sfumerei
    🔊
    tu sfumeresti
    🔊
    lui/lei/Lei sfumerebbe
    🔊
    noi sfumeremmo
    🔊
    voi sfumereste
    🔊
    loro sfumerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato sfumàre

    io avrei sfumato
    🔊
    tu avresti sfumato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe sfumato
    🔊
    noi avremmo sfumato
    🔊
    voi avreste sfumato
    🔊
    loro avrebbero sfumato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika sfumàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo sfumàre

    tu sfuma
    🔊
    noi sfumiamo
    🔊
    voi sfumate
    🔊

    Congiuntivo sfumàre

    Lei sfumi
    🔊
    Che lui/lei sfumi
    🔊
    Che loro sfumino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!