🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno simulato una situazione di emergenza. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    simulàre : symulować
    si|mu||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika simulàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente simulàre

    io simulo
    🔊
    tu simuli
    🔊
    lui/lei/Lei simula
    🔊
    noi simuliamo
    🔊
    voi simulate
    🔊
    loro simulano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto simulàre

    io simulavo
    🔊
    tu simulavi
    🔊
    lui/lei/Lei simulava
    🔊
    noi simulavamo
    🔊
    voi simulavate
    🔊
    loro simulavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice simulàre

    io simulerò
    🔊
    tu simulerai
    🔊
    lui/lei/Lei simulerà
    🔊
    noi simuleremo
    🔊
    voi simulerete
    🔊
    loro simuleranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto simulàre

    io simulai
    🔊
    tu simulasti
    🔊
    lui/lei/Lei simulò
    🔊
    noi simulammo
    🔊
    voi simulaste
    🔊
    loro simularono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore simulàre

    io avrò simulato
    🔊
    tu avrai simulato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà simulato
    🔊
    noi avremo simulato
    🔊
    voi avrete simulato
    🔊
    loro avranno simulato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo simulàre

    io ho simulato
    🔊
    tu hai simulato
    🔊
    lui/lei/Lei ha simulato
    🔊
    noi abbiamo simulato
    🔊
    voi avete simulato
    🔊
    loro hanno simulato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo simulàre

    io avevo simulato
    🔊
    tu avevi simulato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva simulato
    🔊
    noi avevamo simulato
    🔊
    voi avevate simulato
    🔊
    loro avevano simulato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto simulàre

    io ebbi simulato
    🔊
    tu avesti simulato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe simulato
    🔊
    noi avemmo simulato
    🔊
    voi aveste simulato
    🔊
    loro ebbero simulato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika simulàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente simulàre

    io simuli
    🔊
    tu simuli
    🔊
    lui/lei/Lei simuli
    🔊
    noi simuliamo
    🔊
    voi simuliate
    🔊
    loro simulino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto simulàre

    io simulassi
    🔊
    tu simulassi
    🔊
    lui/lei/Lei simulasse
    🔊
    noi simulassimo
    🔊
    voi simulaste
    🔊
    loro simulassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato simulàre

    io abbia simulato
    🔊
    tu abbia simulato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia simulato
    🔊
    noi abbiamo simulato
    🔊
    voi abbiate simulato
    🔊
    loro abbiano simulato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato simulàre

    io avessi simulato
    🔊
    tu avessi simulato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse simulato
    🔊
    noi avessimo simulato
    🔊
    voi aveste simulato
    🔊
    loro avessero simulato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika simulàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente simulàre

    io simulerei
    🔊
    tu simuleresti
    🔊
    lui/lei/Lei simulerebbe
    🔊
    noi simuleremmo
    🔊
    voi simulereste
    🔊
    loro simulerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato simulàre

    io avrei simulato
    🔊
    tu avresti simulato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe simulato
    🔊
    noi avremmo simulato
    🔊
    voi avreste simulato
    🔊
    loro avrebbero simulato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika simulàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo simulàre

    tu simula
    🔊
    noi simuliamo
    🔊
    voi simulate
    🔊

    Congiuntivo simulàre

    Lei simuli
    🔊
    Che lui/lei simuli
    🔊
    Che loro simulino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!