W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Ha singhiozzato durante il film. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
singhiozzàre : szlochać, łkać
sin|ghioz|zà|re
: (accento grave)
Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika singhiozzàre
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
|
Tempo semplice
Presente singhiozzàre |
||
| io | singhiozzo |
🔊
|
| tu | singhiozzi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | singhiozza |
🔊
|
| noi | singhiozziamo |
🔊
|
| voi | singhiozzate |
🔊
|
| loro | singhiozzano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Imperfetto singhiozzàre |
||
| io | singhiozzavo |
🔊
|
| tu | singhiozzavi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | singhiozzava |
🔊
|
| noi | singhiozzavamo |
🔊
|
| voi | singhiozzavate |
🔊
|
| loro | singhiozzavano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Futuro semplice singhiozzàre |
||
| io | singhiozzerò |
🔊
|
| tu | singhiozzerai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | singhiozzerà |
🔊
|
| noi | singhiozzeremo |
🔊
|
| voi | singhiozzerete |
🔊
|
| loro | singhiozzeranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
Passato remoto singhiozzàre |
||
| io | singhiozzai |
🔊
|
| tu | singhiozzasti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | singhiozzò |
🔊
|
| noi | singhiozzammo |
🔊
|
| voi | singhiozzaste |
🔊
|
| loro | singhiozzarono |
🔊
|
|
Tempo composto
Futuro anteriore singhiozzàre |
||
| io | avrò singhiozzato |
🔊
|
| tu | avrai singhiozzato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà singhiozzato |
🔊
|
| noi | avremo singhiozzato |
🔊
|
| voi | avrete singhiozzato |
🔊
|
| loro | avranno singhiozzato |
🔊
|
|
Tempo composto
Passato prossimo singhiozzàre |
||
| io | ho singhiozzato |
🔊
|
| tu | hai singhiozzato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha singhiozzato |
🔊
|
| noi | abbiamo singhiozzato |
🔊
|
| voi | avete singhiozzato |
🔊
|
| loro | hanno singhiozzato |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato prossimo singhiozzàre |
||
| io | avevo singhiozzato |
🔊
|
| tu | avevi singhiozzato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva singhiozzato |
🔊
|
| noi | avevamo singhiozzato |
🔊
|
| voi | avevate singhiozzato |
🔊
|
| loro | avevano singhiozzato |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato remoto singhiozzàre |
||
| io | ebbi singhiozzato |
🔊
|
| tu | avesti singhiozzato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe singhiozzato |
🔊
|
| noi | avemmo singhiozzato |
🔊
|
| voi | aveste singhiozzato |
🔊
|
| loro | ebbero singhiozzato |
🔊
|
Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika singhiozzàre
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Congiuntivo presente singhiozzàre |
||
| io | singhiozzi |
🔊
|
| tu | singhiozzi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | singhiozzi |
🔊
|
| noi | singhiozziamo |
🔊
|
| voi | singhiozziate |
🔊
|
| loro | singhiozzino |
🔊
|
|
Tempo semplice
Congiuntivo imperfetto singhiozzàre |
||
| io | singhiozzassi |
🔊
|
| tu | singhiozzassi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | singhiozzasse |
🔊
|
| noi | singhiozzassimo |
🔊
|
| voi | singhiozzaste |
🔊
|
| loro | singhiozzassero |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo passato singhiozzàre |
||
| io | abbia singhiozzato |
🔊
|
| tu | abbia singhiozzato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia singhiozzato |
🔊
|
| noi | abbiamo singhiozzato |
🔊
|
| voi | abbiate singhiozzato |
🔊
|
| loro | abbiano singhiozzato |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo trapassato singhiozzàre |
||
| io | avessi singhiozzato |
🔊
|
| tu | avessi singhiozzato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse singhiozzato |
🔊
|
| noi | avessimo singhiozzato |
🔊
|
| voi | aveste singhiozzato |
🔊
|
| loro | avessero singhiozzato |
🔊
|
Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika singhiozzàre
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Condizionale presente singhiozzàre |
||
| io | singhiozzerei |
🔊
|
| tu | singhiozzeresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | singhiozzerebbe |
🔊
|
| noi | singhiozzeremmo |
🔊
|
| voi | singhiozzereste |
🔊
|
| loro | singhiozzerebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
Condizionale passato singhiozzàre |
||
| io | avrei singhiozzato |
🔊
|
| tu | avresti singhiozzato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe singhiozzato |
🔊
|
| noi | avremmo singhiozzato |
🔊
|
| voi | avreste singhiozzato |
🔊
|
| loro | avrebbero singhiozzato |
🔊
|
Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika singhiozzàre
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Imperativo singhiozzàre |
||
| tu | singhiozza |
🔊
|
| noi | singhiozziamo |
🔊
|
| voi | singhiozzate |
🔊
|
Congiuntivo singhiozzàre |
||
| Lei | singhiozzi |
🔊
|
| Che lui/lei | singhiozzi |
🔊
|
| Che loro | singhiozzino |
🔊
|
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!