W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Ha cominciato a singultire dopo aver pianto tanto.
singultire : szlochać, łkać
sin|gul|tì|re
: (accento grave)
indicativo singultire. Tryb oznajmujący czasownika singultire
Tempo semplice
singultire presente |
||
io | singultisco |
🔊
|
tu | singultisci |
🔊
|
lui/lei/Lei | singultisce |
🔊
|
noi | singultiamo |
🔊
|
voi | singultite |
🔊
|
loro | singultiscono |
🔊
|
Tempo semplice
singultire imperfetto |
||
io | singultivo |
🔊
|
tu | singultivi |
🔊
|
lui/lei/Lei | singultiva |
🔊
|
noi | singultivamo |
🔊
|
voi | singultivate |
🔊
|
loro | singultivano |
🔊
|
Tempo semplice
singultire futuro semplice |
||
io | singultirò |
🔊
|
tu | singultirai |
🔊
|
lui/lei/Lei | singultirà |
🔊
|
noi | singultiremo |
🔊
|
voi | singultirete |
🔊
|
loro | singultiranno |
🔊
|
Tempo semplice
singultire passato remoto |
||
io | singultii |
🔊
|
tu | singultisti |
🔊
|
lui/lei/Lei | singultì |
🔊
|
noi | singultimmo |
🔊
|
voi | singultiste |
🔊
|
loro | singultirono |
🔊
|
Tempo composto
singultire futuro anteriore |
||
io | avrò singultito |
🔊
|
tu | avrai singultito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà singultito |
🔊
|
noi | avremo singultito |
🔊
|
voi | avrete singultito |
🔊
|
loro | avranno singultito |
🔊
|
Tempo composto
singultire passato prossimo |
||
io | ho singultito |
🔊
|
tu | hai singultito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha singultito |
🔊
|
noi | abbiamo singultito |
🔊
|
voi | avete singultito |
🔊
|
loro | hanno singultito |
🔊
|
Tempo composto
singultire trapassato prossimo |
||
io | avevo singultito |
🔊
|
tu | avevi singultito |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva singultito |
🔊
|
noi | avevamo singultito |
🔊
|
voi | avevate singultito |
🔊
|
loro | avevano singultito |
🔊
|
Tempo composto
singultire trapassato remoto |
||
io | ebbi singultito |
🔊
|
tu | avesti singultito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe singultito |
🔊
|
noi | avemmo singultito |
🔊
|
voi | aveste singultito |
🔊
|
loro | ebbero singultito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo singultire. Tryb łączący czasownika singultire
Tempo semplice
singultire congiuntivo presente |
||
io | singultisca |
🔊
|
tu | singultisca |
🔊
|
lui/lei/Lei | singultisca |
🔊
|
noi | singultiamo |
🔊
|
voi | singultiate |
🔊
|
loro | singultiscano |
🔊
|
Tempo semplice
singultire congiuntivo imperfetto |
||
io | singultissi |
🔊
|
tu | singultissi |
🔊
|
lui/lei/Lei | singultisse |
🔊
|
noi | singultissimo |
🔊
|
voi | singultiste |
🔊
|
loro | singultissero |
🔊
|
Tempo composto
singultire congiuntivo passato |
||
io | abbia singultito |
🔊
|
tu | abbia singultito |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia singultito |
🔊
|
noi | abbiamo singultito |
🔊
|
voi | abbiate singultito |
🔊
|
loro | abbiano singultito |
🔊
|
Tempo composto
singultire congiuntivo trapassato |
||
io | avessi singultito |
🔊
|
tu | avessi singultito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse singultito |
🔊
|
noi | avessimo singultito |
🔊
|
voi | aveste singultito |
🔊
|
loro | avessero singultito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale singultire. Tryb warunkowy czasownika singultire
Tempo semplice
singultire condizionale presente |
||
io | singultirei |
🔊
|
tu | singultiresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | singultirebbe |
🔊
|
noi | singultiremmo |
🔊
|
voi | singultireste |
🔊
|
loro | singulterebbero |
🔊
|
Tempo composto
singultire condizionale passato |
||
io | avrei singultito |
🔊
|
tu | avresti singultito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe singultito |
🔊
|
noi | avremmo singultito |
🔊
|
voi | avreste singultito |
🔊
|
loro | avrebbero singultito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo singultire. Tryb rozkazujący czasownika singultire
singultire imperativo |
||
tu | singulti |
🔊
|
noi | singultiamo |
🔊
|
voi | singultite |
🔊
|
singultire congiuntivo esortativo |
||
Lei | singultisca |
🔊
|
Che lui/lei | singultisca |
🔊
|
Che loro | singultiscano |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!