W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
La casa è situata vicino al mare.
situare : umieszczać, usytuować
si|tu|à|re
: (accento grave)
indicativo situare. Tryb oznajmujący czasownika situare
|
Tempo semplice
situare presente |
||
| io | situo |
🔊
|
| tu | situi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | situa |
🔊
|
| noi | situiamo |
🔊
|
| voi | situate |
🔊
|
| loro | situano |
🔊
|
|
Tempo semplice
situare imperfetto |
||
| io | situavo |
🔊
|
| tu | situavi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | situava |
🔊
|
| noi | situavamo |
🔊
|
| voi | situavate |
🔊
|
| loro | situavano |
🔊
|
|
Tempo semplice
situare futuro semplice |
||
| io | situerò |
🔊
|
| tu | situerai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | situerà |
🔊
|
| noi | situeremo |
🔊
|
| voi | situerete |
🔊
|
| loro | situeranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
situare passato remoto |
||
| io | situai |
🔊
|
| tu | situasti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | situò |
🔊
|
| noi | situammo |
🔊
|
| voi | situaste |
🔊
|
| loro | situarono |
🔊
|
|
Tempo composto
situare futuro anteriore |
||
| io | avrò situato |
🔊
|
| tu | avrai situato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà situato |
🔊
|
| noi | avremo situato |
🔊
|
| voi | avrete situato |
🔊
|
| loro | avranno situato |
🔊
|
|
Tempo composto
situare passato prossimo |
||
| io | ho situato |
🔊
|
| tu | hai situato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha situato |
🔊
|
| noi | abbiamo situato |
🔊
|
| voi | avete situato |
🔊
|
| loro | hanno situato |
🔊
|
|
Tempo composto
situare trapassato prossimo |
||
| io | avevo situato |
🔊
|
| tu | avevi situato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva situato |
🔊
|
| noi | avevamo situato |
🔊
|
| voi | avevate situato |
🔊
|
| loro | avevano situato |
🔊
|
|
Tempo composto
situare trapassato remoto |
||
| io | ebbi situato |
🔊
|
| tu | avesti situato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe situato |
🔊
|
| noi | avemmo situato |
🔊
|
| voi | aveste situato |
🔊
|
| loro | ebbero situato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo situare. Tryb łączący czasownika situare
|
Tempo semplice
situare congiuntivo presente |
||
| io | situi |
🔊
|
| tu | situi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | situi |
🔊
|
| noi | situiamo |
🔊
|
| voi | situiate |
🔊
|
| loro | situino |
🔊
|
|
Tempo semplice
situare congiuntivo imperfetto |
||
| io | situassi |
🔊
|
| tu | situassi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | situasse |
🔊
|
| noi | situassimo |
🔊
|
| voi | situaste |
🔊
|
| loro | situassero |
🔊
|
|
Tempo composto
situare congiuntivo passato |
||
| io | abbia situato |
🔊
|
| tu | abbia situato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia situato |
🔊
|
| noi | abbiamo situato |
🔊
|
| voi | abbiate situato |
🔊
|
| loro | abbiano situato |
🔊
|
|
Tempo composto
situare congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi situato |
🔊
|
| tu | avessi situato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse situato |
🔊
|
| noi | avessimo situato |
🔊
|
| voi | aveste situato |
🔊
|
| loro | avessero situato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale situare. Tryb warunkowy czasownika situare
|
Tempo semplice
situare condizionale presente |
||
| io | situerei |
🔊
|
| tu | situeresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | situerebbe |
🔊
|
| noi | situeremmo |
🔊
|
| voi | situereste |
🔊
|
| loro | situerebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
situare condizionale passato |
||
| io | avrei situato |
🔊
|
| tu | avresti situato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe situato |
🔊
|
| noi | avremmo situato |
🔊
|
| voi | avreste situato |
🔊
|
| loro | avrebbero situato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo situare. Tryb rozkazujący czasownika situare
situare imperativo |
||
| tu | situa |
🔊
|
| noi | situiamo |
🔊
|
| voi | situate |
🔊
|
situare congiuntivo esortativo |
||
| Lei | situi |
🔊
|
| Che lui/lei | situi |
🔊
|
| Che loro | situino |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!