🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha sofferto in silenzio. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    verbo irregolare
    soffrìre : cierpieć
    sof|frì|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika soffrìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente soffrìre

    io soffro
    🔊
    tu soffri
    🔊
    lui/lei/Lei soffre
    🔊
    noi soffriamo
    🔊
    voi soffrite
    🔊
    loro soffrono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto soffrìre

    io soffrivo
    🔊
    tu soffrivi
    🔊
    lui/lei/Lei soffriva
    🔊
    noi soffrivamo
    🔊
    voi soffrivate
    🔊
    loro soffrivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice soffrìre

    io soffrirò
    🔊
    tu soffrirai
    🔊
    lui/lei/Lei soffrirà
    🔊
    noi soffriremo
    🔊
    voi soffrirete
    🔊
    loro soffriranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto soffrìre

    io soffrii, soffersi
    🔊
    tu soffristi
    🔊
    lui/lei/Lei soffrì, sofferse
    🔊
    noi soffrimmo
    🔊
    voi soffriste
    🔊
    loro soffrirono, soffersero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore soffrìre

    io avrò sofferto
    🔊
    tu avrai sofferto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà sofferto
    🔊
    noi avremo sofferto
    🔊
    voi avrete sofferto
    🔊
    loro avranno sofferto
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo soffrìre

    io ho sofferto
    🔊
    tu hai sofferto
    🔊
    lui/lei/Lei ha sofferto
    🔊
    noi abbiamo sofferto
    🔊
    voi avete sofferto
    🔊
    loro hanno sofferto
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo soffrìre

    io avevo sofferto
    🔊
    tu avevi sofferto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva sofferto
    🔊
    noi avevamo sofferto
    🔊
    voi avevate sofferto
    🔊
    loro avevano sofferto
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto soffrìre

    io ebbi sofferto
    🔊
    tu avesti sofferto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe sofferto
    🔊
    noi avemmo sofferto
    🔊
    voi aveste sofferto
    🔊
    loro ebbero sofferto
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika soffrìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente soffrìre

    io soffra
    🔊
    tu soffra
    🔊
    lui/lei/Lei soffra
    🔊
    noi soffriamo
    🔊
    voi soffriate
    🔊
    loro soffrano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto soffrìre

    io soffrissi
    🔊
    tu soffrissi
    🔊
    lui/lei/Lei soffrisse
    🔊
    noi soffrissimo
    🔊
    voi soffriste
    🔊
    loro soffrissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato soffrìre

    io abbia sofferto
    🔊
    tu abbia sofferto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia sofferto
    🔊
    noi abbiamo sofferto
    🔊
    voi abbiate sofferto
    🔊
    loro abbiano sofferto
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato soffrìre

    io avessi sofferto
    🔊
    tu avessi sofferto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse sofferto
    🔊
    noi avessimo sofferto
    🔊
    voi aveste sofferto
    🔊
    loro avessero sofferto
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika soffrìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente soffrìre

    io soffrirei
    🔊
    tu soffriresti
    🔊
    lui/lei/Lei soffrirebbe
    🔊
    noi soffriremmo
    🔊
    voi soffrireste
    🔊
    loro soffrirebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato soffrìre

    io avrei sofferto
    🔊
    tu avresti sofferto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe sofferto
    🔊
    noi avremmo sofferto
    🔊
    voi avreste sofferto
    🔊
    loro avrebbero sofferto
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika soffrìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo soffrìre

    tu soffri
    🔊
    noi soffriamo
    🔊
    voi soffrite
    🔊

    Congiuntivo soffrìre

    Lei soffra
    🔊
    Che lui/lei soffra
    🔊
    Che loro soffrano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!