🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha sollecitato una risposta. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    sollecitàre : wezwać
    sol|le|ci||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika sollecitàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente sollecitàre

    io sollecito
    🔊
    tu solleciti
    🔊
    lui/lei/Lei sollecita
    🔊
    noi sollecitiamo
    🔊
    voi sollecitate
    🔊
    loro sollecitano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto sollecitàre

    io sollecitavo
    🔊
    tu sollecitavi
    🔊
    lui/lei/Lei sollecitava
    🔊
    noi sollecitavamo
    🔊
    voi sollecitavate
    🔊
    loro sollecitavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice sollecitàre

    io solleciterò
    🔊
    tu solleciterai
    🔊
    lui/lei/Lei solleciterà
    🔊
    noi solleciteremo
    🔊
    voi solleciterete
    🔊
    loro solleciteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto sollecitàre

    io sollecitai
    🔊
    tu sollecitasti
    🔊
    lui/lei/Lei sollecitò
    🔊
    noi sollecitammo
    🔊
    voi sollecitaste
    🔊
    loro sollecitarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore sollecitàre

    io avrò sollecitato
    🔊
    tu avrai sollecitato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà sollecitato
    🔊
    noi avremo sollecitato
    🔊
    voi avrete sollecitato
    🔊
    loro avranno sollecitato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo sollecitàre

    io ho sollecitato
    🔊
    tu hai sollecitato
    🔊
    lui/lei/Lei ha sollecitato
    🔊
    noi abbiamo sollecitato
    🔊
    voi avete sollecitato
    🔊
    loro hanno sollecitato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo sollecitàre

    io avevo sollecitato
    🔊
    tu avevi sollecitato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva sollecitato
    🔊
    noi avevamo sollecitato
    🔊
    voi avevate sollecitato
    🔊
    loro avevano sollecitato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto sollecitàre

    io ebbi sollecitato
    🔊
    tu avesti sollecitato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe sollecitato
    🔊
    noi avemmo sollecitato
    🔊
    voi aveste sollecitato
    🔊
    loro ebbero sollecitato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika sollecitàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente sollecitàre

    io solleciti
    🔊
    tu solleciti
    🔊
    lui/lei/Lei solleciti
    🔊
    noi sollecitiamo
    🔊
    voi sollecitiate
    🔊
    loro sollecitino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto sollecitàre

    io sollecitassi
    🔊
    tu sollecitassi
    🔊
    lui/lei/Lei sollecitasse
    🔊
    noi sollecitassimo
    🔊
    voi sollecitaste
    🔊
    loro sollecitassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato sollecitàre

    io abbia sollecitato
    🔊
    tu abbia sollecitato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia sollecitato
    🔊
    noi abbiamo sollecitato
    🔊
    voi abbiate sollecitato
    🔊
    loro abbiano sollecitato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato sollecitàre

    io avessi sollecitato
    🔊
    tu avessi sollecitato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse sollecitato
    🔊
    noi avessimo sollecitato
    🔊
    voi aveste sollecitato
    🔊
    loro avessero sollecitato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika sollecitàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente sollecitàre

    io solleciterei
    🔊
    tu solleciteresti
    🔊
    lui/lei/Lei solleciterebbe
    🔊
    noi solleciteremmo
    🔊
    voi sollecitereste
    🔊
    loro solleciterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato sollecitàre

    io avrei sollecitato
    🔊
    tu avresti sollecitato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe sollecitato
    🔊
    noi avremmo sollecitato
    🔊
    voi avreste sollecitato
    🔊
    loro avrebbero sollecitato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika sollecitàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo sollecitàre

    tu sollecita
    🔊
    noi sollecitiamo
    🔊
    voi sollecitate
    🔊

    Congiuntivo sollecitàre

    Lei solleciti
    🔊
    Che lui/lei solleciti
    🔊
    Che loro sollecitino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!