🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il problema non è stato facile da solvere.
    verbo irregolare
    solvere : rozwiązać
    sòl|ve|re : (accento grave)

    indicativo solvere. Tryb oznajmujący czasownika solvere


    Tempo semplice

    solvere presente

    io solvo
    🔊
    tu solvi
    🔊
    lui/lei/Lei solve
    🔊
    noi solviamo
    🔊
    voi solvete
    🔊
    loro solvono
    🔊
    Tempo semplice

    solvere imperfetto

    io solvevo
    🔊
    tu solvevi
    🔊
    lui/lei/Lei solveva
    🔊
    noi solvevamo
    🔊
    voi solvevate
    🔊
    loro solvevano
    🔊

    Tempo semplice

    solvere futuro semplice

    io solverò
    🔊
    tu solverai
    🔊
    lui/lei/Lei solverà
    🔊
    noi solveremo
    🔊
    voi solverete
    🔊
    loro solveranno
    🔊
    Tempo semplice

    solvere passato remoto

    io solsi
    🔊
    tu solvesti
    🔊
    lui/lei/Lei solse
    🔊
    noi solvemmo
    🔊
    voi solveste
    🔊
    loro solsero
    🔊

    Tempo composto

    solvere futuro anteriore

    io avrò solto
    🔊
    tu avrai solto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà solto
    🔊
    noi avremo solto
    🔊
    voi avrete solto
    🔊
    loro avranno solto
    🔊
    Tempo composto

    solvere passato prossimo

    io ho solto
    🔊
    tu hai solto
    🔊
    lui/lei/Lei ha solto
    🔊
    noi abbiamo solto
    🔊
    voi avete solto
    🔊
    loro hanno solto
    🔊

    Tempo composto

    solvere trapassato prossimo

    io avevo solto
    🔊
    tu avevi solto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva solto
    🔊
    noi avevamo solto
    🔊
    voi avevate solto
    🔊
    loro avevano solto
    🔊
    Tempo composto

    solvere trapassato remoto

    io ebbi solto
    🔊
    tu avesti solto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe solto
    🔊
    noi avemmo solto
    🔊
    voi aveste solto
    🔊
    loro ebbero solto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo solvere. Tryb łączący czasownika solvere


    Tempo semplice

    solvere congiuntivo presente

    io solva
    🔊
    tu solva
    🔊
    lui/lei/Lei solva
    🔊
    noi solviamo
    🔊
    voi solviate
    🔊
    loro solvano
    🔊
    Tempo semplice

    solvere congiuntivo imperfetto

    io solvessi
    🔊
    tu solvessi
    🔊
    lui/lei/Lei solvesse
    🔊
    noi solvessimo
    🔊
    voi solveste
    🔊
    loro solvessero
    🔊

    Tempo composto

    solvere congiuntivo passato

    io abbia solto
    🔊
    tu abbia solto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia solto
    🔊
    noi abbiamo solto
    🔊
    voi abbiate solto
    🔊
    loro abbiano solto
    🔊
    Tempo composto

    solvere congiuntivo trapassato

    io avessi solto
    🔊
    tu avessi solto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse solto
    🔊
    noi avessimo solto
    🔊
    voi aveste solto
    🔊
    loro avessero solto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale solvere. Tryb warunkowy czasownika solvere


    Tempo semplice

    solvere condizionale presente

    io solverei
    🔊
    tu solveresti
    🔊
    lui/lei/Lei solverebbe
    🔊
    noi solveremmo
    🔊
    voi solvereste
    🔊
    loro solverebbero
    🔊
    Tempo composto

    solvere condizionale passato

    io avrei solto
    🔊
    tu avresti solto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe solto
    🔊
    noi avremmo solto
    🔊
    voi avreste solto
    🔊
    loro avrebbero solto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo solvere. Tryb rozkazujący czasownika solvere


    solvere imperativo

    tu solvi
    🔊
    noi solviamo
    🔊
    voi solvete
    🔊

    solvere congiuntivo esortativo

    Lei solva
    🔊
    Che lui/lei solva
    🔊
    Che loro solvano
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!