🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno sopito i conflitti. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    sopìre : uciszać
    so||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika sopìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente sopìre

    io sopisco
    🔊
    tu sopisci
    🔊
    lui/lei/Lei sopisce
    🔊
    noi sopiamo
    🔊
    voi sopite
    🔊
    loro sopiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto sopìre

    io sopivo
    🔊
    tu sopivi
    🔊
    lui/lei/Lei sopiva
    🔊
    noi sopivamo
    🔊
    voi sopivate
    🔊
    loro sopivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice sopìre

    io sopirò
    🔊
    tu sopirai
    🔊
    lui/lei/Lei sopirà
    🔊
    noi sopiremo
    🔊
    voi sopirete
    🔊
    loro sopiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto sopìre

    io sopii
    🔊
    tu sopisti
    🔊
    lui/lei/Lei sopì
    🔊
    noi sopimmo
    🔊
    voi sopiste
    🔊
    loro sopirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore sopìre

    io avrò sopito
    🔊
    tu avrai sopito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà sopito
    🔊
    noi avremo sopito
    🔊
    voi avrete sopito
    🔊
    loro avranno sopito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo sopìre

    io ho sopito
    🔊
    tu hai sopito
    🔊
    lui/lei/Lei ha sopito
    🔊
    noi abbiamo sopito
    🔊
    voi avete sopito
    🔊
    loro hanno sopito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo sopìre

    io avevo sopito
    🔊
    tu avevi sopito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva sopito
    🔊
    noi avevamo sopito
    🔊
    voi avevate sopito
    🔊
    loro avevano sopito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto sopìre

    io ebbi sopito
    🔊
    tu avesti sopito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe sopito
    🔊
    noi avemmo sopito
    🔊
    voi aveste sopito
    🔊
    loro ebbero sopito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika sopìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente sopìre

    io sopisca
    🔊
    tu sopisca
    🔊
    lui/lei/Lei sopisca
    🔊
    noi sopiamo
    🔊
    voi sopiate
    🔊
    loro sopiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto sopìre

    io sopissi
    🔊
    tu sopissi
    🔊
    lui/lei/Lei sopisse
    🔊
    noi sopissimo
    🔊
    voi sopiste
    🔊
    loro sopissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato sopìre

    io abbia sopito
    🔊
    tu abbia sopito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia sopito
    🔊
    noi abbiamo sopito
    🔊
    voi abbiate sopito
    🔊
    loro abbiano sopito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato sopìre

    io avessi sopito
    🔊
    tu avessi sopito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse sopito
    🔊
    noi avessimo sopito
    🔊
    voi aveste sopito
    🔊
    loro avessero sopito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika sopìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente sopìre

    io sopirei
    🔊
    tu sopiresti
    🔊
    lui/lei/Lei sopirebbe
    🔊
    noi sopiremmo
    🔊
    voi sopireste
    🔊
    loro soperebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato sopìre

    io avrei sopito
    🔊
    tu avresti sopito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe sopito
    🔊
    noi avremmo sopito
    🔊
    voi avreste sopito
    🔊
    loro avrebbero sopito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika sopìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo sopìre

    tu sopi
    🔊
    noi sopiamo
    🔊
    voi sopite
    🔊

    Congiuntivo sopìre

    Lei sopisca
    🔊
    Che lui/lei sopisca
    🔊
    Che loro sopiscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!