🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Non riesco a sopportare il caldo. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    sopportàre : wytrzymywać
    sop|por||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika sopportàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente sopportàre

    io sopporto
    🔊
    tu sopporti
    🔊
    lui/lei/Lei sopporta
    🔊
    noi sopportiamo
    🔊
    voi sopportate
    🔊
    loro sopportano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto sopportàre

    io sopportavo
    🔊
    tu sopportavi
    🔊
    lui/lei/Lei sopportava
    🔊
    noi sopportavamo
    🔊
    voi sopportavate
    🔊
    loro sopportavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice sopportàre

    io sopporterò
    🔊
    tu sopporterai
    🔊
    lui/lei/Lei sopporterà
    🔊
    noi sopporteremo
    🔊
    voi sopporterete
    🔊
    loro sopporteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto sopportàre

    io sopportai
    🔊
    tu sopportasti
    🔊
    lui/lei/Lei sopportò
    🔊
    noi sopportammo
    🔊
    voi sopportaste
    🔊
    loro sopportarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore sopportàre

    io avrò sopportato
    🔊
    tu avrai sopportato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà sopportato
    🔊
    noi avremo sopportato
    🔊
    voi avrete sopportato
    🔊
    loro avranno sopportato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo sopportàre

    io ho sopportato
    🔊
    tu hai sopportato
    🔊
    lui/lei/Lei ha sopportato
    🔊
    noi abbiamo sopportato
    🔊
    voi avete sopportato
    🔊
    loro hanno sopportato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo sopportàre

    io avevo sopportato
    🔊
    tu avevi sopportato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva sopportato
    🔊
    noi avevamo sopportato
    🔊
    voi avevate sopportato
    🔊
    loro avevano sopportato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto sopportàre

    io ebbi sopportato
    🔊
    tu avesti sopportato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe sopportato
    🔊
    noi avemmo sopportato
    🔊
    voi aveste sopportato
    🔊
    loro ebbero sopportato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika sopportàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente sopportàre

    io sopporti
    🔊
    tu sopporti
    🔊
    lui/lei/Lei sopporti
    🔊
    noi sopportiamo
    🔊
    voi sopportiate
    🔊
    loro sopportino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto sopportàre

    io sopportassi
    🔊
    tu sopportassi
    🔊
    lui/lei/Lei sopportasse
    🔊
    noi sopportassimo
    🔊
    voi sopportaste
    🔊
    loro sopportassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato sopportàre

    io abbia sopportato
    🔊
    tu abbia sopportato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia sopportato
    🔊
    noi abbiamo sopportato
    🔊
    voi abbiate sopportato
    🔊
    loro abbiano sopportato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato sopportàre

    io avessi sopportato
    🔊
    tu avessi sopportato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse sopportato
    🔊
    noi avessimo sopportato
    🔊
    voi aveste sopportato
    🔊
    loro avessero sopportato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika sopportàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente sopportàre

    io sopporterei
    🔊
    tu sopporteresti
    🔊
    lui/lei/Lei sopporterebbe
    🔊
    noi sopporteremmo
    🔊
    voi sopportereste
    🔊
    loro sopporterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato sopportàre

    io avrei sopportato
    🔊
    tu avresti sopportato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe sopportato
    🔊
    noi avremmo sopportato
    🔊
    voi avreste sopportato
    🔊
    loro avrebbero sopportato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika sopportàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo sopportàre

    tu sopporta
    🔊
    noi sopportiamo
    🔊
    voi sopportate
    🔊

    Congiuntivo sopportàre

    Lei sopporti
    🔊
    Che lui/lei sopporti
    🔊
    Che loro sopportino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!