🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha sospettato dell’amico. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    sospettàre : podejrzewać, przypuszczać
    so|spet||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika sospettàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente sospettàre

    io sospetto
    🔊
    tu sospetti
    🔊
    lui/lei/Lei sospetta
    🔊
    noi sospettiamo
    🔊
    voi sospettate
    🔊
    loro sospettano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto sospettàre

    io sospettavo
    🔊
    tu sospettavi
    🔊
    lui/lei/Lei sospettava
    🔊
    noi sospettavamo
    🔊
    voi sospettavate
    🔊
    loro sospettavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice sospettàre

    io sospetterò
    🔊
    tu sospetterai
    🔊
    lui/lei/Lei sospetterà
    🔊
    noi sospetteremo
    🔊
    voi sospetterete
    🔊
    loro sospetteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto sospettàre

    io sospettai
    🔊
    tu sospettasti
    🔊
    lui/lei/Lei sospettò
    🔊
    noi sospettammo
    🔊
    voi sospettaste
    🔊
    loro sospettarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore sospettàre

    io avrò sospettato
    🔊
    tu avrai sospettato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà sospettato
    🔊
    noi avremo sospettato
    🔊
    voi avrete sospettato
    🔊
    loro avranno sospettato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo sospettàre

    io ho sospettato
    🔊
    tu hai sospettato
    🔊
    lui/lei/Lei ha sospettato
    🔊
    noi abbiamo sospettato
    🔊
    voi avete sospettato
    🔊
    loro hanno sospettato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo sospettàre

    io avevo sospettato
    🔊
    tu avevi sospettato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva sospettato
    🔊
    noi avevamo sospettato
    🔊
    voi avevate sospettato
    🔊
    loro avevano sospettato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto sospettàre

    io ebbi sospettato
    🔊
    tu avesti sospettato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe sospettato
    🔊
    noi avemmo sospettato
    🔊
    voi aveste sospettato
    🔊
    loro ebbero sospettato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika sospettàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente sospettàre

    io sospetti
    🔊
    tu sospetti
    🔊
    lui/lei/Lei sospetti
    🔊
    noi sospettiamo
    🔊
    voi sospettiate
    🔊
    loro sospettino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto sospettàre

    io sospettassi
    🔊
    tu sospettassi
    🔊
    lui/lei/Lei sospettasse
    🔊
    noi sospettassimo
    🔊
    voi sospettaste
    🔊
    loro sospettassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato sospettàre

    io abbia sospettato
    🔊
    tu abbia sospettato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia sospettato
    🔊
    noi abbiamo sospettato
    🔊
    voi abbiate sospettato
    🔊
    loro abbiano sospettato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato sospettàre

    io avessi sospettato
    🔊
    tu avessi sospettato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse sospettato
    🔊
    noi avessimo sospettato
    🔊
    voi aveste sospettato
    🔊
    loro avessero sospettato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika sospettàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente sospettàre

    io sospetterei
    🔊
    tu sospetteresti
    🔊
    lui/lei/Lei sospetterebbe
    🔊
    noi sospetteremmo
    🔊
    voi sospettereste
    🔊
    loro sospetterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato sospettàre

    io avrei sospettato
    🔊
    tu avresti sospettato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe sospettato
    🔊
    noi avremmo sospettato
    🔊
    voi avreste sospettato
    🔊
    loro avrebbero sospettato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika sospettàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo sospettàre

    tu sospetta
    🔊
    noi sospettiamo
    🔊
    voi sospettate
    🔊

    Congiuntivo sospettàre

    Lei sospetti
    🔊
    Che lui/lei sospetti
    🔊
    Che loro sospettino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!