🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno sostenuto che era giusto. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    verbo irregolare
    sostenére : wspierać
    so|ste||re : (accento acuto)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika sostenére

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente sostenére

    io sostengo
    🔊
    tu sostieni
    🔊
    lui/lei/Lei sostiene
    🔊
    noi sosteniamo
    🔊
    voi sostenete
    🔊
    loro sostengono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto sostenére

    io sostenevo
    🔊
    tu sostenevi
    🔊
    lui/lei/Lei sosteneva
    🔊
    noi sostenevamo
    🔊
    voi sostenevate
    🔊
    loro sostenevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice sostenére

    io sosterrò
    🔊
    tu sosterrai
    🔊
    lui/lei/Lei sosterrà
    🔊
    noi sosterremo
    🔊
    voi sosterrete
    🔊
    loro sosterranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto sostenére

    io sostenni, sostenetti
    🔊
    tu sostenesti
    🔊
    lui/lei/Lei sostenne
    🔊
    noi sostenemmo
    🔊
    voi sosteneste
    🔊
    loro sostennero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore sostenére

    io avrò sostenuto
    🔊
    tu avrai sostenuto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà sostenuto
    🔊
    noi avremo sostenuto
    🔊
    voi avrete sostenuto
    🔊
    loro avranno sostenuto
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo sostenére

    io ho sostenuto
    🔊
    tu hai sostenuto
    🔊
    lui/lei/Lei ha sostenuto
    🔊
    noi abbiamo sostenuto
    🔊
    voi avete sostenuto
    🔊
    loro hanno sostenuto
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo sostenére

    io avevo sostenuto
    🔊
    tu avevi sostenuto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva sostenuto
    🔊
    noi avevamo sostenuto
    🔊
    voi avevate sostenuto
    🔊
    loro avevano sostenuto
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto sostenére

    io ebbi sostenuto
    🔊
    tu avesti sostenuto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe sostenuto
    🔊
    noi avemmo sostenuto
    🔊
    voi aveste sostenuto
    🔊
    loro ebbero sostenuto
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika sostenére

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente sostenére

    io sostenga
    🔊
    tu sostenga
    🔊
    lui/lei/Lei sostenga
    🔊
    noi sosteniamo
    🔊
    voi sosteniate
    🔊
    loro sostengano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto sostenére

    io sostenessi
    🔊
    tu sostenessi
    🔊
    lui/lei/Lei sostenesse
    🔊
    noi sostenessimo
    🔊
    voi sosteneste
    🔊
    loro sostenessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato sostenére

    io abbia sostenuto
    🔊
    tu abbia sostenuto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia sostenuto
    🔊
    noi abbiamo sostenuto
    🔊
    voi abbiate sostenuto
    🔊
    loro abbiano sostenuto
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato sostenére

    io avessi sostenuto
    🔊
    tu avessi sostenuto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse sostenuto
    🔊
    noi avessimo sostenuto
    🔊
    voi aveste sostenuto
    🔊
    loro avessero sostenuto
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika sostenére

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente sostenére

    io sosterrei
    🔊
    tu sosterresti
    🔊
    lui/lei/Lei sosterrebbe
    🔊
    noi sosterremmo
    🔊
    voi sosterreste
    🔊
    loro sosterrebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato sostenére

    io avrei sostenuto
    🔊
    tu avresti sostenuto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe sostenuto
    🔊
    noi avremmo sostenuto
    🔊
    voi avreste sostenuto
    🔊
    loro avrebbero sostenuto
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika sostenére

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo sostenére

    tu sostieni
    🔊
    noi sosteniamo
    🔊
    voi sostenete
    🔊

    Congiuntivo sostenére

    Lei sostenga
    🔊
    Che lui/lei sostenga
    🔊
    Che loro sostengano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!