🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno sostentato la famiglia con fatica. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    sostentàre : utrzymywać
    so|sten||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika sostentàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente sostentàre

    io sostento
    🔊
    tu sostenti
    🔊
    lui/lei/Lei sostenta
    🔊
    noi sostentiamo
    🔊
    voi sostentate
    🔊
    loro sostentano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto sostentàre

    io sostentavo
    🔊
    tu sostentavi
    🔊
    lui/lei/Lei sostentava
    🔊
    noi sostentavamo
    🔊
    voi sostentavate
    🔊
    loro sostentavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice sostentàre

    io sostenterò
    🔊
    tu sostenterai
    🔊
    lui/lei/Lei sostenterà
    🔊
    noi sostenteremo
    🔊
    voi sostenterete
    🔊
    loro sostenteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto sostentàre

    io sostentai
    🔊
    tu sostentasti
    🔊
    lui/lei/Lei sostentò
    🔊
    noi sostentammo
    🔊
    voi sostentaste
    🔊
    loro sostentarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore sostentàre

    io avrò sostentato
    🔊
    tu avrai sostentato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà sostentato
    🔊
    noi avremo sostentato
    🔊
    voi avrete sostentato
    🔊
    loro avranno sostentato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo sostentàre

    io ho sostentato
    🔊
    tu hai sostentato
    🔊
    lui/lei/Lei ha sostentato
    🔊
    noi abbiamo sostentato
    🔊
    voi avete sostentato
    🔊
    loro hanno sostentato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo sostentàre

    io avevo sostentato
    🔊
    tu avevi sostentato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva sostentato
    🔊
    noi avevamo sostentato
    🔊
    voi avevate sostentato
    🔊
    loro avevano sostentato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto sostentàre

    io ebbi sostentato
    🔊
    tu avesti sostentato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe sostentato
    🔊
    noi avemmo sostentato
    🔊
    voi aveste sostentato
    🔊
    loro ebbero sostentato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika sostentàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente sostentàre

    io sostenti
    🔊
    tu sostenti
    🔊
    lui/lei/Lei sostenti
    🔊
    noi sostentiamo
    🔊
    voi sostentiate
    🔊
    loro sostentino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto sostentàre

    io sostentassi
    🔊
    tu sostentassi
    🔊
    lui/lei/Lei sostentasse
    🔊
    noi sostentassimo
    🔊
    voi sostentaste
    🔊
    loro sostentassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato sostentàre

    io abbia sostentato
    🔊
    tu abbia sostentato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia sostentato
    🔊
    noi abbiamo sostentato
    🔊
    voi abbiate sostentato
    🔊
    loro abbiano sostentato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato sostentàre

    io avessi sostentato
    🔊
    tu avessi sostentato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse sostentato
    🔊
    noi avessimo sostentato
    🔊
    voi aveste sostentato
    🔊
    loro avessero sostentato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika sostentàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente sostentàre

    io sostenterei
    🔊
    tu sostenteresti
    🔊
    lui/lei/Lei sostenterebbe
    🔊
    noi sostenteremmo
    🔊
    voi sostentereste
    🔊
    loro sostenterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato sostentàre

    io avrei sostentato
    🔊
    tu avresti sostentato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe sostentato
    🔊
    noi avremmo sostentato
    🔊
    voi avreste sostentato
    🔊
    loro avrebbero sostentato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika sostentàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo sostentàre

    tu sostenta
    🔊
    noi sostentiamo
    🔊
    voi sostentate
    🔊

    Congiuntivo sostentàre

    Lei sostenti
    🔊
    Che lui/lei sostenti
    🔊
    Che loro sostentino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!