🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    È sparito nel nulla. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    sparìre : znikać, rozpłynąć się
    spa||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika sparìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente sparìre

    io sparisco
    🔊
    tu sparisci
    🔊
    lui/lei/Lei sparisce
    🔊
    noi spariamo
    🔊
    voi sparite
    🔊
    loro spariscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto sparìre

    io sparivo
    🔊
    tu sparivi
    🔊
    lui/lei/Lei spariva
    🔊
    noi sparivamo
    🔊
    voi sparivate
    🔊
    loro sparivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice sparìre

    io sparirò
    🔊
    tu sparirai
    🔊
    lui/lei/Lei sparirà
    🔊
    noi spariremo
    🔊
    voi sparirete
    🔊
    loro spariranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto sparìre

    io sparii
    🔊
    tu sparisti
    🔊
    lui/lei/Lei sparì
    🔊
    noi sparimmo
    🔊
    voi spariste
    🔊
    loro sparirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore sparìre

    io sarò sparito(a)
    🔊
    tu sarai sparito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarà sparito(a)
    🔊
    noi saremo spariti(e)
    🔊
    voi sarete spariti(e)
    🔊
    loro saranno spariti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo sparìre

    io sono sparito(a)
    🔊
    tu sei sparito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei è sparito(a)
    🔊
    noi siamo spariti(e)
    🔊
    voi siete spariti(e)
    🔊
    loro sono spariti(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo sparìre

    io ero sparito(a)
    🔊
    tu eri sparito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei era sparito(a)
    🔊
    noi eravamo spariti(e)
    🔊
    voi eravate spariti(e)
    🔊
    loro erano spariti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto sparìre

    io fui sparito(a)
    🔊
    tu fosti sparito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fu sparito(a)
    🔊
    noi fummo spariti(e)
    🔊
    voi foste spariti(e)
    🔊
    loro furono spariti(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika sparìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente sparìre

    io sparisca
    🔊
    tu sparisca
    🔊
    lui/lei/Lei sparisca
    🔊
    noi spariamo
    🔊
    voi spariate
    🔊
    loro spariscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto sparìre

    io sparissi
    🔊
    tu sparissi
    🔊
    lui/lei/Lei sparisse
    🔊
    noi sparissimo
    🔊
    voi spariste
    🔊
    loro sparissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato sparìre

    io sia sparito(a)
    🔊
    tu sia sparito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sia sparito(a)
    🔊
    noi siamo spariti(e)
    🔊
    voi siate spariti(e)
    🔊
    loro siano spariti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato sparìre

    io fossi sparito(a)
    🔊
    tu fossi sparito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fosse sparito(a)
    🔊
    noi fossimo spariti(e)
    🔊
    voi foste spariti(e)
    🔊
    loro fossero spariti(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika sparìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente sparìre

    io sparirei
    🔊
    tu spariresti
    🔊
    lui/lei/Lei sparirebbe
    🔊
    noi spariremmo
    🔊
    voi sparireste
    🔊
    loro sparerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato sparìre

    io sarei sparito(a)
    🔊
    tu saresti sparito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarebbe sparito(a)
    🔊
    noi saremmo spariti(e)
    🔊
    voi sareste spariti(e)
    🔊
    loro sarebbero spariti(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika sparìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo sparìre

    tu spari
    🔊
    noi spariamo
    🔊
    voi sparite
    🔊

    Congiuntivo sparìre

    Lei sparisca
    🔊
    Che lui/lei sparisca
    🔊
    Che loro spariscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!