🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha speso tutti i suoi risparmi. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    verbo irregolare
    spèndere : wydawać, marnować
    spèn|de|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika spèndere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente spèndere

    io spendo
    🔊
    tu spendi
    🔊
    lui/lei/Lei spende
    🔊
    noi spendiamo
    🔊
    voi spendete
    🔊
    loro spendono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto spèndere

    io spendevo
    🔊
    tu spendevi
    🔊
    lui/lei/Lei spendeva
    🔊
    noi spendevamo
    🔊
    voi spendevate
    🔊
    loro spendevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice spèndere

    io spenderò
    🔊
    tu spenderai
    🔊
    lui/lei/Lei spenderà
    🔊
    noi spenderemo
    🔊
    voi spenderete
    🔊
    loro spenderanno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto spèndere

    io spesi
    🔊
    tu spendesti
    🔊
    lui/lei/Lei spese
    🔊
    noi spendemmo
    🔊
    voi spendeste
    🔊
    loro spesero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore spèndere

    io avrò speso
    🔊
    tu avrai speso
    🔊
    lui/lei/Lei avrà speso
    🔊
    noi avremo speso
    🔊
    voi avrete speso
    🔊
    loro avranno speso
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo spèndere

    io ho speso
    🔊
    tu hai speso
    🔊
    lui/lei/Lei ha speso
    🔊
    noi abbiamo speso
    🔊
    voi avete speso
    🔊
    loro hanno speso
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo spèndere

    io avevo speso
    🔊
    tu avevi speso
    🔊
    lui/lei/Lei aveva speso
    🔊
    noi avevamo speso
    🔊
    voi avevate speso
    🔊
    loro avevano speso
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto spèndere

    io ebbi speso
    🔊
    tu avesti speso
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe speso
    🔊
    noi avemmo speso
    🔊
    voi aveste speso
    🔊
    loro ebbero speso
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika spèndere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente spèndere

    io spenda
    🔊
    tu spenda
    🔊
    lui/lei/Lei spenda
    🔊
    noi spendiamo
    🔊
    voi spendiate
    🔊
    loro spendano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto spèndere

    io spendessi
    🔊
    tu spendessi
    🔊
    lui/lei/Lei spendesse
    🔊
    noi spendessimo
    🔊
    voi spendeste
    🔊
    loro spendessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato spèndere

    io abbia speso
    🔊
    tu abbia speso
    🔊
    lui/lei/Lei abbia speso
    🔊
    noi abbiamo speso
    🔊
    voi abbiate speso
    🔊
    loro abbiano speso
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato spèndere

    io avessi speso
    🔊
    tu avessi speso
    🔊
    lui/lei/Lei avesse speso
    🔊
    noi avessimo speso
    🔊
    voi aveste speso
    🔊
    loro avessero speso
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika spèndere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente spèndere

    io spenderei
    🔊
    tu spenderesti
    🔊
    lui/lei/Lei spenderebbe
    🔊
    noi spenderemmo
    🔊
    voi spendereste
    🔊
    loro spenderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato spèndere

    io avrei speso
    🔊
    tu avresti speso
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe speso
    🔊
    noi avremmo speso
    🔊
    voi avreste speso
    🔊
    loro avrebbero speso
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika spèndere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo spèndere

    tu spendi
    🔊
    noi spendiamo
    🔊
    voi spendete
    🔊

    Congiuntivo spèndere

    Lei spenda
    🔊
    Che lui/lei spenda
    🔊
    Che loro spendano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!