🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Le decisioni prese hanno spiaciuto tutti. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    verbo irregolare
    spiacére : przykrości, sprawiać przykrość
    spia||re : (accento acuto)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika spiacére

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente spiacére

    io spiaccio
    🔊
    tu spiaci
    🔊
    lui/lei/Lei spiace
    🔊
    noi spiacciamo, spiaciamo
    🔊
    voi spiacete
    🔊
    loro spiacciono, spiaciono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto spiacére

    io spiacevo
    🔊
    tu spiacevi
    🔊
    lui/lei/Lei spiaceva
    🔊
    noi spiacevamo
    🔊
    voi spiacevate
    🔊
    loro spiacevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice spiacére

    io spiacerò
    🔊
    tu spiacerai
    🔊
    lui/lei/Lei spiacerà
    🔊
    noi spiaceremo
    🔊
    voi spiacerete
    🔊
    loro spiaceranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto spiacére

    io spiacqui
    🔊
    tu spiacesti
    🔊
    lui/lei/Lei spiacque
    🔊
    noi spiacemmo
    🔊
    voi spiaceste
    🔊
    loro spiacquero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore spiacére

    io avrò spiaciuto
    🔊
    tu avrai spiaciuto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà spiaciuto
    🔊
    noi avremo spiaciuto
    🔊
    voi avrete spiaciuto
    🔊
    loro avranno spiaciuto
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo spiacére

    io ho spiaciuto
    🔊
    tu hai spiaciuto
    🔊
    lui/lei/Lei ha spiaciuto
    🔊
    noi abbiamo spiaciuto
    🔊
    voi avete spiaciuto
    🔊
    loro hanno spiaciuto
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo spiacére

    io avevo spiaciuto
    🔊
    tu avevi spiaciuto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva spiaciuto
    🔊
    noi avevamo spiaciuto
    🔊
    voi avevate spiaciuto
    🔊
    loro avevano spiaciuto
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto spiacére

    io ebbi spiaciuto
    🔊
    tu avesti spiaciuto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe spiaciuto
    🔊
    noi avemmo spiaciuto
    🔊
    voi aveste spiaciuto
    🔊
    loro ebbero spiaciuto
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika spiacére

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente spiacére

    io spiaccia
    🔊
    tu spiaccia
    🔊
    lui/lei/Lei spiaccia
    🔊
    noi spiacciamo, spiaciamo
    🔊
    voi spiacciate, spiaciate
    🔊
    loro spiacciano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto spiacére

    io spiacessi
    🔊
    tu spiacessi
    🔊
    lui/lei/Lei spiacesse
    🔊
    noi spiacessimo
    🔊
    voi spiaceste
    🔊
    loro spiacessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato spiacére

    io abbia spiaciuto
    🔊
    tu abbia spiaciuto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia spiaciuto
    🔊
    noi abbiamo spiaciuto
    🔊
    voi abbiate spiaciuto
    🔊
    loro abbiano spiaciuto
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato spiacére

    io avessi spiaciuto
    🔊
    tu avessi spiaciuto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse spiaciuto
    🔊
    noi avessimo spiaciuto
    🔊
    voi aveste spiaciuto
    🔊
    loro avessero spiaciuto
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika spiacére

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente spiacére

    io spiacerei
    🔊
    tu spiaceresti
    🔊
    lui/lei/Lei spiacerebbe
    🔊
    noi spiaceremmo
    🔊
    voi spiacereste
    🔊
    loro spiacerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato spiacére

    io avrei spiaciuto
    🔊
    tu avresti spiaciuto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe spiaciuto
    🔊
    noi avremmo spiaciuto
    🔊
    voi avreste spiaciuto
    🔊
    loro avrebbero spiaciuto
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika spiacére

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo spiacére

    tu spiaci
    🔊
    noi spiacciamo
    🔊
    voi spiacete
    🔊

    Congiuntivo spiacére

    Lei spiaccia
    🔊
    Che lui/lei spiaccia
    🔊
    Che loro spiacciano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!