🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il detective ha spiatto il sospetto per settimane.
    spiare : szpiegować
    spi|à|re : (accento grave)

    indicativo spiare. Tryb oznajmujący czasownika spiare


    Tempo semplice

    spiare presente

    io spio
    🔊
    tu spii
    🔊
    lui/lei/Lei spia
    🔊
    noi spiamo
    🔊
    voi spiate
    🔊
    loro spiano
    🔊
    Tempo semplice

    spiare imperfetto

    io spiavo
    🔊
    tu spiavi
    🔊
    lui/lei/Lei spiava
    🔊
    noi spiavamo
    🔊
    voi spiavate
    🔊
    loro spiavano
    🔊

    Tempo semplice

    spiare futuro semplice

    io spierò
    🔊
    tu spierai
    🔊
    lui/lei/Lei spierà
    🔊
    noi spieremo
    🔊
    voi spierete
    🔊
    loro spieranno
    🔊
    Tempo semplice

    spiare passato remoto

    io spiai
    🔊
    tu spiasti
    🔊
    lui/lei/Lei spiò
    🔊
    noi spiammo
    🔊
    voi spiaste
    🔊
    loro spiarono
    🔊

    Tempo composto

    spiare futuro anteriore

    io avrò spiato
    🔊
    tu avrai spiato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà spiato
    🔊
    noi avremo spiato
    🔊
    voi avrete spiato
    🔊
    loro avranno spiato
    🔊
    Tempo composto

    spiare passato prossimo

    io ho spiato
    🔊
    tu hai spiato
    🔊
    lui/lei/Lei ha spiato
    🔊
    noi abbiamo spiato
    🔊
    voi avete spiato
    🔊
    loro hanno spiato
    🔊

    Tempo composto

    spiare trapassato prossimo

    io avevo spiato
    🔊
    tu avevi spiato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva spiato
    🔊
    noi avevamo spiato
    🔊
    voi avevate spiato
    🔊
    loro avevano spiato
    🔊
    Tempo composto

    spiare trapassato remoto

    io ebbi spiato
    🔊
    tu avesti spiato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe spiato
    🔊
    noi avemmo spiato
    🔊
    voi aveste spiato
    🔊
    loro ebbero spiato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo spiare. Tryb łączący czasownika spiare


    Tempo semplice

    spiare congiuntivo presente

    io spii
    🔊
    tu spii
    🔊
    lui/lei/Lei spii
    🔊
    noi spiamo
    🔊
    voi spiate
    🔊
    loro spiino
    🔊
    Tempo semplice

    spiare congiuntivo imperfetto

    io spiassi
    🔊
    tu spiassi
    🔊
    lui/lei/Lei spiasse
    🔊
    noi spiassimo
    🔊
    voi spiaste
    🔊
    loro spiassero
    🔊

    Tempo composto

    spiare congiuntivo passato

    io abbia spiato
    🔊
    tu abbia spiato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia spiato
    🔊
    noi abbiamo spiato
    🔊
    voi abbiate spiato
    🔊
    loro abbiano spiato
    🔊
    Tempo composto

    spiare congiuntivo trapassato

    io avessi spiato
    🔊
    tu avessi spiato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse spiato
    🔊
    noi avessimo spiato
    🔊
    voi aveste spiato
    🔊
    loro avessero spiato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale spiare. Tryb warunkowy czasownika spiare


    Tempo semplice

    spiare condizionale presente

    io spierei
    🔊
    tu spieresti
    🔊
    lui/lei/Lei spierebbe
    🔊
    noi spieremmo
    🔊
    voi spiereste
    🔊
    loro spierebbero
    🔊
    Tempo composto

    spiare condizionale passato

    io avrei spiato
    🔊
    tu avresti spiato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe spiato
    🔊
    noi avremmo spiato
    🔊
    voi avreste spiato
    🔊
    loro avrebbero spiato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo spiare. Tryb rozkazujący czasownika spiare


    spiare imperativo

    tu spia
    🔊
    noi spiamo
    🔊
    voi spiate
    🔊

    spiare congiuntivo esortativo

    Lei spii
    🔊
    Che lui/lei spii
    🔊
    Che loro spiino
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!