🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    spigrìre : ożywić, dodać energii
    spi|grì|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika spigrìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente spigrìre

    io spigrisco
    🔊
    tu spigrisci
    🔊
    lui/lei/Lei spigrisce
    🔊
    noi spigriamo
    🔊
    voi spigrite
    🔊
    loro spigriscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto spigrìre

    io spigrivo
    🔊
    tu spigrivi
    🔊
    lui/lei/Lei spigriva
    🔊
    noi spigrivamo
    🔊
    voi spigrivate
    🔊
    loro spigrivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice spigrìre

    io spigrirò
    🔊
    tu spigrirai
    🔊
    lui/lei/Lei spigrirà
    🔊
    noi spigriremo
    🔊
    voi spigrirete
    🔊
    loro spigriranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto spigrìre

    io spigrii
    🔊
    tu spigristi
    🔊
    lui/lei/Lei spigrì
    🔊
    noi spigrimmo
    🔊
    voi spigriste
    🔊
    loro spigrirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore spigrìre

    io sarò spigrito(a)
    🔊
    tu sarai spigrito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarà spigrito(a)
    🔊
    noi saremo spigriti(e)
    🔊
    voi sarete spigriti(e)
    🔊
    loro saranno spigriti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo spigrìre

    io sono spigrito(a)
    🔊
    tu sei spigrito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei è spigrito(a)
    🔊
    noi siamo spigriti(e)
    🔊
    voi siete spigriti(e)
    🔊
    loro sono spigriti(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo spigrìre

    io ero spigrito(a)
    🔊
    tu eri spigrito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei era spigrito(a)
    🔊
    noi eravamo spigriti(e)
    🔊
    voi eravate spigriti(e)
    🔊
    loro erano spigriti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto spigrìre

    io fui spigrito(a)
    🔊
    tu fosti spigrito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fu spigrito(a)
    🔊
    noi fummo spigriti(e)
    🔊
    voi foste spigriti(e)
    🔊
    loro furono spigriti(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika spigrìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente spigrìre

    io spigrisca
    🔊
    tu spigrisca
    🔊
    lui/lei/Lei spigrisca
    🔊
    noi spigriamo
    🔊
    voi spigriate
    🔊
    loro spigriscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto spigrìre

    io spigrissi
    🔊
    tu spigrissi
    🔊
    lui/lei/Lei spigrisse
    🔊
    noi spigrissimo
    🔊
    voi spigriste
    🔊
    loro spigrissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato spigrìre

    io sia spigrito(a)
    🔊
    tu sia spigrito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sia spigrito(a)
    🔊
    noi siamo spigriti(e)
    🔊
    voi siate spigriti(e)
    🔊
    loro siano spigriti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato spigrìre

    io fossi spigrito(a)
    🔊
    tu fossi spigrito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fosse spigrito(a)
    🔊
    noi fossimo spigriti(e)
    🔊
    voi foste spigriti(e)
    🔊
    loro fossero spigriti(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika spigrìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente spigrìre

    io spigrirei
    🔊
    tu spigriresti
    🔊
    lui/lei/Lei spigrirebbe
    🔊
    noi spigriremmo
    🔊
    voi spigrireste
    🔊
    loro spigrerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato spigrìre

    io sarei spigrito(a)
    🔊
    tu saresti spigrito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarebbe spigrito(a)
    🔊
    noi saremmo spigriti(e)
    🔊
    voi sareste spigriti(e)
    🔊
    loro sarebbero spigriti(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika spigrìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo spigrìre

    tu spigri
    🔊
    noi spigriamo
    🔊
    voi spigrite
    🔊

    Congiuntivo spigrìre

    Lei spigrisca
    🔊
    Che lui/lei spigrisca
    🔊
    Che loro spigriscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!