🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha spioverato le foglie secche dal giardino. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    verbo irregolare
    spiòvere : spadać deszczem
    spiò|ve|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika spiòvere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente spiòvere

    io spiovo
    🔊
    tu spiovi
    🔊
    lui/lei/Lei spiove
    🔊
    noi spioviamo
    🔊
    voi spiovete
    🔊
    loro spiovono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto spiòvere

    io spiovevo
    🔊
    tu spiovevi
    🔊
    lui/lei/Lei spioveva
    🔊
    noi spiovevamo
    🔊
    voi spiovevate
    🔊
    loro spiovevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice spiòvere

    io spioverò
    🔊
    tu spioverai
    🔊
    lui/lei/Lei spioverà
    🔊
    noi spioveremo
    🔊
    voi spioverete
    🔊
    loro spioveranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto spiòvere

    io spiovetti, spiovei
    🔊
    tu spiovesti
    🔊
    lui/lei/Lei spiovette, spiové
    🔊
    noi spiovemmo
    🔊
    voi spioveste
    🔊
    loro spiovettero, spioverono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore spiòvere

    io avrò spiovuto
    🔊
    tu avrai spiovuto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà spiovuto
    🔊
    noi avremo spiovuto
    🔊
    voi avrete spiovuto
    🔊
    loro avranno spiovuto
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo spiòvere

    io ho spiovuto
    🔊
    tu hai spiovuto
    🔊
    lui/lei/Lei ha spiovuto
    🔊
    noi abbiamo spiovuto
    🔊
    voi avete spiovuto
    🔊
    loro hanno spiovuto
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo spiòvere

    io avevo spiovuto
    🔊
    tu avevi spiovuto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva spiovuto
    🔊
    noi avevamo spiovuto
    🔊
    voi avevate spiovuto
    🔊
    loro avevano spiovuto
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto spiòvere

    io ebbi spiovuto
    🔊
    tu avesti spiovuto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe spiovuto
    🔊
    noi avemmo spiovuto
    🔊
    voi aveste spiovuto
    🔊
    loro ebbero spiovuto
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika spiòvere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente spiòvere

    io spiova
    🔊
    tu spiova
    🔊
    lui/lei/Lei spiova
    🔊
    noi spioviamo
    🔊
    voi spioviate
    🔊
    loro spiovano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto spiòvere

    io spiovessi
    🔊
    tu spiovessi
    🔊
    lui/lei/Lei spiovesse
    🔊
    noi spiovessimo
    🔊
    voi spioveste
    🔊
    loro spiovessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato spiòvere

    io abbia spiovuto
    🔊
    tu abbia spiovuto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia spiovuto
    🔊
    noi abbiamo spiovuto
    🔊
    voi abbiate spiovuto
    🔊
    loro abbiano spiovuto
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato spiòvere

    io avessi spiovuto
    🔊
    tu avessi spiovuto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse spiovuto
    🔊
    noi avessimo spiovuto
    🔊
    voi aveste spiovuto
    🔊
    loro avessero spiovuto
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika spiòvere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente spiòvere

    io spioverei
    🔊
    tu spioveresti
    🔊
    lui/lei/Lei spioverebbe
    🔊
    noi spioveremmo
    🔊
    voi spiovereste
    🔊
    loro spioverebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato spiòvere

    io avrei spiovuto
    🔊
    tu avresti spiovuto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe spiovuto
    🔊
    noi avremmo spiovuto
    🔊
    voi avreste spiovuto
    🔊
    loro avrebbero spiovuto
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika spiòvere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo spiòvere

    tu spiovi
    🔊
    noi spioviamo
    🔊
    voi spiovete
    🔊

    Congiuntivo spiòvere

    Lei spiova
    🔊
    Che lui/lei spiova
    🔊
    Che loro spiovano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!