🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il vento ha spinto il fumo a sporre nell’aria.
    verbo irregolare
    sporre : nosić
    spór|re : (accento acuto)

    indicativo sporre. Tryb oznajmujący czasownika sporre


    Tempo semplice

    sporre presente

    io spongo
    🔊
    tu sponi
    🔊
    lui/lei/Lei spone
    🔊
    noi sponiamo
    🔊
    voi sponete
    🔊
    loro spongono
    🔊
    Tempo semplice

    sporre imperfetto

    io sponevo
    🔊
    tu sponevi
    🔊
    lui/lei/Lei sponeva
    🔊
    noi sponevamo
    🔊
    voi sponevate
    🔊
    loro sponevano
    🔊

    Tempo semplice

    sporre futuro semplice

    io sporrò
    🔊
    tu sporrai
    🔊
    lui/lei/Lei sporrà
    🔊
    noi sporremo
    🔊
    voi sporrete
    🔊
    loro sporranno
    🔊
    Tempo semplice

    sporre passato remoto

    io sposi
    🔊
    tu sponesti
    🔊
    lui/lei/Lei spose
    🔊
    noi sponemmo
    🔊
    voi sponeste
    🔊
    loro sposero
    🔊

    Tempo composto

    sporre futuro anteriore

    io avrò sposto
    🔊
    tu avrai sposto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà sposto
    🔊
    noi avremo sposto
    🔊
    voi avrete sposto
    🔊
    loro avranno sposto
    🔊
    Tempo composto

    sporre passato prossimo

    io ho sposto
    🔊
    tu hai sposto
    🔊
    lui/lei/Lei ha sposto
    🔊
    noi abbiamo sposto
    🔊
    voi avete sposto
    🔊
    loro hanno sposto
    🔊

    Tempo composto

    sporre trapassato prossimo

    io avevo sposto
    🔊
    tu avevi sposto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva sposto
    🔊
    noi avevamo sposto
    🔊
    voi avevate sposto
    🔊
    loro avevano sposto
    🔊
    Tempo composto

    sporre trapassato remoto

    io ebbi sposto
    🔊
    tu avesti sposto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe sposto
    🔊
    noi avemmo sposto
    🔊
    voi aveste sposto
    🔊
    loro ebbero sposto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo sporre. Tryb łączący czasownika sporre


    Tempo semplice

    sporre congiuntivo presente

    io sponga
    🔊
    tu sponga
    🔊
    lui/lei/Lei sponga
    🔊
    noi sponiamo
    🔊
    voi sponiate
    🔊
    loro spongano
    🔊
    Tempo semplice

    sporre congiuntivo imperfetto

    io sponessi
    🔊
    tu sponessi
    🔊
    lui/lei/Lei sponesse
    🔊
    noi sponessimo
    🔊
    voi sponeste
    🔊
    loro sponessero
    🔊

    Tempo composto

    sporre congiuntivo passato

    io abbia sposto
    🔊
    tu abbia sposto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia sposto
    🔊
    noi abbiamo sposto
    🔊
    voi abbiate sposto
    🔊
    loro abbiano sposto
    🔊
    Tempo composto

    sporre congiuntivo trapassato

    io avessi sposto
    🔊
    tu avessi sposto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse sposto
    🔊
    noi avessimo sposto
    🔊
    voi aveste sposto
    🔊
    loro avessero sposto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale sporre. Tryb warunkowy czasownika sporre


    Tempo semplice

    sporre condizionale presente

    io sporrei
    🔊
    tu sporresti
    🔊
    lui/lei/Lei sporrebbe
    🔊
    noi sporremmo
    🔊
    voi sporreste
    🔊
    loro sporrebbero
    🔊
    Tempo composto

    sporre condizionale passato

    io avrei sposto
    🔊
    tu avresti sposto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe sposto
    🔊
    noi avremmo sposto
    🔊
    voi avreste sposto
    🔊
    loro avrebbero sposto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo sporre. Tryb rozkazujący czasownika sporre


    sporre imperativo

    tu sponi
    🔊
    noi sponiamo
    🔊
    voi sponete
    🔊

    sporre congiuntivo esortativo

    Lei sponga
    🔊
    Che lui/lei sponga
    🔊
    Che loro spongano
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!