🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Si sono sposati in primavera. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    sposàrsi : ożenić się
    spo|sàr|si : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika sposàrsi

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente sposàrsi

    io mi sposo
    🔊
    tu ti sposi
    🔊
    lui/lei/Lei si sposa
    🔊
    noi ci sposiamo
    🔊
    voi vi sposate
    🔊
    loro si sposano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto sposàrsi

    io mi sposavo
    🔊
    tu ti sposavi
    🔊
    lui/lei/Lei si sposava
    🔊
    noi ci sposavamo
    🔊
    voi vi sposavate
    🔊
    loro si sposavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice sposàrsi

    io mi sposerò
    🔊
    tu ti sposerai
    🔊
    lui/lei/Lei si sposerà
    🔊
    noi ci sposeremo
    🔊
    voi vi sposerete
    🔊
    loro si sposeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto sposàrsi

    io mi sposai
    🔊
    tu ti sposasti
    🔊
    lui/lei/Lei si sposò
    🔊
    noi ci sposammo
    🔊
    voi vi sposaste
    🔊
    loro si sposarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore sposàrsi

    io mi sarò sposato(a)
    🔊
    tu ti sarai sposato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sarà sposato(a)
    🔊
    noi ci saremo sposati(e)
    🔊
    voi vi sarete sposati(e)
    🔊
    loro si saranno sposati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo sposàrsi

    io mi sono sposato(a)
    🔊
    tu ti sei sposato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si è sposato(a)
    🔊
    noi ci siamo sposati(e)
    🔊
    voi vi siete sposati(e)
    🔊
    loro si sono sposati(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo sposàrsi

    io mi ero sposato(a)
    🔊
    tu ti eri sposato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si era sposato(a)
    🔊
    noi ci eravamo sposati(e)
    🔊
    voi vi eravate sposati(e)
    🔊
    loro si erano sposati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto sposàrsi

    io mi fui sposato(a)
    🔊
    tu ti fosti sposato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si fu sposato(a)
    🔊
    noi ci fummo sposati(e)
    🔊
    voi vi foste sposati(e)
    🔊
    loro si furono sposati(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika sposàrsi

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente sposàrsi

    io mi sposi
    🔊
    tu ti sposi
    🔊
    lui/lei/Lei si sposi
    🔊
    noi ci sposiamo
    🔊
    voi vi sposiate
    🔊
    loro si sposino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto sposàrsi

    io mi sposassi
    🔊
    tu ti sposassi
    🔊
    lui/lei/Lei si sposasse
    🔊
    noi ci sposassimo
    🔊
    voi vi sposaste
    🔊
    loro si sposassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato sposàrsi

    io mi sia sposato(a)
    🔊
    tu ti sia sposato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sia sposato(a)
    🔊
    noi ci siamo sposati(e)
    🔊
    voi vi siate sposati(e)
    🔊
    loro si siano sposati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato sposàrsi

    io mi fossi sposato(a)
    🔊
    tu ti fossi sposato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si fosse sposato(a)
    🔊
    noi ci fossimo sposati(e)
    🔊
    voi vi foste sposati(e)
    🔊
    loro si fossero sposati(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika sposàrsi

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente sposàrsi

    io mi sposerei
    🔊
    tu ti sposeresti
    🔊
    lui/lei/Lei si sposerebbe
    🔊
    noi ci sposeremmo
    🔊
    voi vi sposereste
    🔊
    loro si sposerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato sposàrsi

    io mi sarei sposato(a)
    🔊
    tu ti saresti sposato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sarebbe sposato(a)
    🔊
    noi ci saremmo sposati(e)
    🔊
    voi vi sareste sposati(e)
    🔊
    loro si sarebbero sposati(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika sposàrsi

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo sposàrsi

    tu sposati
    🔊
    noi sposiamoci
    🔊
    voi sposatevi
    🔊

    Congiuntivo sposàrsi

    Lei si sposi
    🔊
    Che lui/lei si sposi
    🔊
    Che loro si sposino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!