🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha stabilito nuove regole. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    stabilìre : ustanawiać
    sta|bi||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika stabilìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente stabilìre

    io stabilisco
    🔊
    tu stabilisci
    🔊
    lui/lei/Lei stabilisce
    🔊
    noi stabiliamo
    🔊
    voi stabilite
    🔊
    loro stabiliscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto stabilìre

    io stabilivo
    🔊
    tu stabilivi
    🔊
    lui/lei/Lei stabiliva
    🔊
    noi stabilivamo
    🔊
    voi stabilivate
    🔊
    loro stabilivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice stabilìre

    io stabilirò
    🔊
    tu stabilirai
    🔊
    lui/lei/Lei stabilirà
    🔊
    noi stabiliremo
    🔊
    voi stabilirete
    🔊
    loro stabiliranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto stabilìre

    io stabilii
    🔊
    tu stabilisti
    🔊
    lui/lei/Lei stabilì
    🔊
    noi stabilimmo
    🔊
    voi stabiliste
    🔊
    loro stabilirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore stabilìre

    io avrò stabilito
    🔊
    tu avrai stabilito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà stabilito
    🔊
    noi avremo stabilito
    🔊
    voi avrete stabilito
    🔊
    loro avranno stabilito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo stabilìre

    io ho stabilito
    🔊
    tu hai stabilito
    🔊
    lui/lei/Lei ha stabilito
    🔊
    noi abbiamo stabilito
    🔊
    voi avete stabilito
    🔊
    loro hanno stabilito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo stabilìre

    io avevo stabilito
    🔊
    tu avevi stabilito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva stabilito
    🔊
    noi avevamo stabilito
    🔊
    voi avevate stabilito
    🔊
    loro avevano stabilito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto stabilìre

    io ebbi stabilito
    🔊
    tu avesti stabilito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe stabilito
    🔊
    noi avemmo stabilito
    🔊
    voi aveste stabilito
    🔊
    loro ebbero stabilito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika stabilìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente stabilìre

    io stabilisca
    🔊
    tu stabilisca
    🔊
    lui/lei/Lei stabilisca
    🔊
    noi stabiliamo
    🔊
    voi stabiliate
    🔊
    loro stabiliscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto stabilìre

    io stabilissi
    🔊
    tu stabilissi
    🔊
    lui/lei/Lei stabilisse
    🔊
    noi stabilissimo
    🔊
    voi stabiliste
    🔊
    loro stabilissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato stabilìre

    io abbia stabilito
    🔊
    tu abbia stabilito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia stabilito
    🔊
    noi abbiamo stabilito
    🔊
    voi abbiate stabilito
    🔊
    loro abbiano stabilito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato stabilìre

    io avessi stabilito
    🔊
    tu avessi stabilito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse stabilito
    🔊
    noi avessimo stabilito
    🔊
    voi aveste stabilito
    🔊
    loro avessero stabilito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika stabilìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente stabilìre

    io stabilirei
    🔊
    tu stabiliresti
    🔊
    lui/lei/Lei stabilirebbe
    🔊
    noi stabiliremmo
    🔊
    voi stabilireste
    🔊
    loro stabilerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato stabilìre

    io avrei stabilito
    🔊
    tu avresti stabilito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe stabilito
    🔊
    noi avremmo stabilito
    🔊
    voi avreste stabilito
    🔊
    loro avrebbero stabilito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika stabilìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo stabilìre

    tu stabili
    🔊
    noi stabiliamo
    🔊
    voi stabilite
    🔊

    Congiuntivo stabilìre

    Lei stabilisca
    🔊
    Che lui/lei stabilisca
    🔊
    Che loro stabiliscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!