🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    L’acqua ha stagnato nel recipiente. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    stagnàre : zastać, stagnować
    sta|gnà|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika stagnàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente stagnàre

    io stagno
    🔊
    tu stagni
    🔊
    lui/lei/Lei stagna
    🔊
    noi stagniamo
    🔊
    voi stagnate
    🔊
    loro stagnano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto stagnàre

    io stagnavo
    🔊
    tu stagnavi
    🔊
    lui/lei/Lei stagnava
    🔊
    noi stagnavamo
    🔊
    voi stagnavate
    🔊
    loro stagnavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice stagnàre

    io stagnerò
    🔊
    tu stagnerai
    🔊
    lui/lei/Lei stagnerà
    🔊
    noi stagneremo
    🔊
    voi stagnerete
    🔊
    loro stagneranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto stagnàre

    io stagnai
    🔊
    tu stagnasti
    🔊
    lui/lei/Lei stagnò
    🔊
    noi stagnammo
    🔊
    voi stagnaste
    🔊
    loro stagnarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore stagnàre

    io avrò stagnato
    🔊
    tu avrai stagnato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà stagnato
    🔊
    noi avremo stagnato
    🔊
    voi avrete stagnato
    🔊
    loro avranno stagnato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo stagnàre

    io ho stagnato
    🔊
    tu hai stagnato
    🔊
    lui/lei/Lei ha stagnato
    🔊
    noi abbiamo stagnato
    🔊
    voi avete stagnato
    🔊
    loro hanno stagnato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo stagnàre

    io avevo stagnato
    🔊
    tu avevi stagnato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva stagnato
    🔊
    noi avevamo stagnato
    🔊
    voi avevate stagnato
    🔊
    loro avevano stagnato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto stagnàre

    io ebbi stagnato
    🔊
    tu avesti stagnato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe stagnato
    🔊
    noi avemmo stagnato
    🔊
    voi aveste stagnato
    🔊
    loro ebbero stagnato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika stagnàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente stagnàre

    io stagni
    🔊
    tu stagni
    🔊
    lui/lei/Lei stagni
    🔊
    noi stagniamo
    🔊
    voi stagniate
    🔊
    loro stagnino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto stagnàre

    io stagnassi
    🔊
    tu stagnassi
    🔊
    lui/lei/Lei stagnasse
    🔊
    noi stagnassimo
    🔊
    voi stagnaste
    🔊
    loro stagnassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato stagnàre

    io abbia stagnato
    🔊
    tu abbia stagnato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia stagnato
    🔊
    noi abbiamo stagnato
    🔊
    voi abbiate stagnato
    🔊
    loro abbiano stagnato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato stagnàre

    io avessi stagnato
    🔊
    tu avessi stagnato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse stagnato
    🔊
    noi avessimo stagnato
    🔊
    voi aveste stagnato
    🔊
    loro avessero stagnato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika stagnàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente stagnàre

    io stagnerei
    🔊
    tu stagneresti
    🔊
    lui/lei/Lei stagnerebbe
    🔊
    noi stagneremmo
    🔊
    voi stagnereste
    🔊
    loro stagnerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato stagnàre

    io avrei stagnato
    🔊
    tu avresti stagnato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe stagnato
    🔊
    noi avremmo stagnato
    🔊
    voi avreste stagnato
    🔊
    loro avrebbero stagnato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika stagnàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo stagnàre

    tu stagna
    🔊
    noi stagniamo
    🔊
    voi stagnate
    🔊

    Congiuntivo stagnàre

    Lei stagni
    🔊
    Che lui/lei stagni
    🔊
    Che loro stagnino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!