W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Rimane ancora da vedere se arriveranno in tempo.
verbo irregolare
stare : być, znajdować się
stà|re
: (accento grave)
indicativo stare. Tryb oznajmujący czasownika stare
|
Tempo semplice
stare presente |
||
| io | sto |
🔊
|
| tu | stai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sta |
🔊
|
| noi | stiamo |
🔊
|
| voi | state |
🔊
|
| loro | stanno |
🔊
|
|
Tempo semplice
stare imperfetto |
||
| io | stavo |
🔊
|
| tu | stavi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | stava |
🔊
|
| noi | stavamo |
🔊
|
| voi | stavate |
🔊
|
| loro | stavano |
🔊
|
|
Tempo semplice
stare futuro semplice |
||
| io | starò |
🔊
|
| tu | starai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | starà |
🔊
|
| noi | staremo |
🔊
|
| voi | starete |
🔊
|
| loro | staranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
stare passato remoto |
||
| io | stetti |
🔊
|
| tu | stesti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | stette |
🔊
|
| noi | stemmo |
🔊
|
| voi | steste |
🔊
|
| loro | stettero |
🔊
|
|
Tempo composto
stare futuro anteriore |
||
| io | sarò stato(a) |
🔊
|
| tu | sarai stato(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sarà stato(a) |
🔊
|
| noi | saremo stati(e) |
🔊
|
| voi | sarete stati(e) |
🔊
|
| loro | saranno stati(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
stare passato prossimo |
||
| io | sono stato(a) |
🔊
|
| tu | sei stato(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | è stato(a) |
🔊
|
| noi | siamo stati(e) |
🔊
|
| voi | siete stati(e) |
🔊
|
| loro | sono stati(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
stare trapassato prossimo |
||
| io | ero stato(a) |
🔊
|
| tu | eri stato(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | era stato(a) |
🔊
|
| noi | eravamo stati(e) |
🔊
|
| voi | eravate stati(e) |
🔊
|
| loro | erano stati(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
stare trapassato remoto |
||
| io | fui stato(a) |
🔊
|
| tu | fosti stato(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fu stato(a) |
🔊
|
| noi | fummo stati(e) |
🔊
|
| voi | foste stati(e) |
🔊
|
| loro | furono stati(e) |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo stare. Tryb łączący czasownika stare
|
Tempo semplice
stare congiuntivo presente |
||
| io | stia |
🔊
|
| tu | stia |
🔊
|
| lui/lei/Lei | stia |
🔊
|
| noi | stiamo |
🔊
|
| voi | stiate |
🔊
|
| loro | stiano |
🔊
|
|
Tempo semplice
stare congiuntivo imperfetto |
||
| io | stessi |
🔊
|
| tu | stessi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | stesse |
🔊
|
| noi | stessimo |
🔊
|
| voi | steste |
🔊
|
| loro | stessero |
🔊
|
|
Tempo composto
stare congiuntivo passato |
||
| io | sia stato(a) |
🔊
|
| tu | sia stato(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sia stato(a) |
🔊
|
| noi | siamo stati(e) |
🔊
|
| voi | siate stati(e) |
🔊
|
| loro | siano stati(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
stare congiuntivo trapassato |
||
| io | fossi stato(a) |
🔊
|
| tu | fossi stato(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fosse stato(a) |
🔊
|
| noi | fossimo stati(e) |
🔊
|
| voi | foste stati(e) |
🔊
|
| loro | fossero stati(e) |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale stare. Tryb warunkowy czasownika stare
|
Tempo semplice
stare condizionale presente |
||
| io | starei |
🔊
|
| tu | staresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | starebbe |
🔊
|
| noi | staremmo |
🔊
|
| voi | stareste |
🔊
|
| loro | starebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
stare condizionale passato |
||
| io | sarei stato(a) |
🔊
|
| tu | saresti stato(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sarebbe stato(a) |
🔊
|
| noi | saremmo stati(e) |
🔊
|
| voi | sareste stati(e) |
🔊
|
| loro | sarebbero stati(e) |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo stare. Tryb rozkazujący czasownika stare
stare imperativo |
||
| tu | sta, stai |
🔊
|
| noi | stiamo |
🔊
|
| voi | state |
🔊
|
stare congiuntivo esortativo |
||
| Lei | stia |
🔊
|
| Che lui/lei | stia |
🔊
|
| Che loro | stiano |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!