W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Ha starnutito in modo contagioso. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
starnutàre : kichać
star|nu|tà|re
: (accento grave)
Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika starnutàre
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
|
Tempo semplice
Presente starnutàre |
||
| io | starnuto |
🔊
|
| tu | starnuti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | starnuta |
🔊
|
| noi | starnutiamo |
🔊
|
| voi | starnutate |
🔊
|
| loro | starnutano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Imperfetto starnutàre |
||
| io | starnutavo |
🔊
|
| tu | starnutavi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | starnutava |
🔊
|
| noi | starnutavamo |
🔊
|
| voi | starnutavate |
🔊
|
| loro | starnutavano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Futuro semplice starnutàre |
||
| io | starnuterò |
🔊
|
| tu | starnuterai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | starnuterà |
🔊
|
| noi | starnuteremo |
🔊
|
| voi | starnuterete |
🔊
|
| loro | starnuteranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
Passato remoto starnutàre |
||
| io | starnutai |
🔊
|
| tu | starnutasti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | starnutò |
🔊
|
| noi | starnutammo |
🔊
|
| voi | starnutaste |
🔊
|
| loro | starnutarono |
🔊
|
|
Tempo composto
Futuro anteriore starnutàre |
||
| io | avrò starnutato |
🔊
|
| tu | avrai starnutato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà starnutato |
🔊
|
| noi | avremo starnutato |
🔊
|
| voi | avrete starnutato |
🔊
|
| loro | avranno starnutato |
🔊
|
|
Tempo composto
Passato prossimo starnutàre |
||
| io | ho starnutato |
🔊
|
| tu | hai starnutato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha starnutato |
🔊
|
| noi | abbiamo starnutato |
🔊
|
| voi | avete starnutato |
🔊
|
| loro | hanno starnutato |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato prossimo starnutàre |
||
| io | avevo starnutato |
🔊
|
| tu | avevi starnutato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva starnutato |
🔊
|
| noi | avevamo starnutato |
🔊
|
| voi | avevate starnutato |
🔊
|
| loro | avevano starnutato |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato remoto starnutàre |
||
| io | ebbi starnutato |
🔊
|
| tu | avesti starnutato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe starnutato |
🔊
|
| noi | avemmo starnutato |
🔊
|
| voi | aveste starnutato |
🔊
|
| loro | ebbero starnutato |
🔊
|
Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika starnutàre
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Congiuntivo presente starnutàre |
||
| io | starnuti |
🔊
|
| tu | starnuti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | starnuti |
🔊
|
| noi | starnutiamo |
🔊
|
| voi | starnutiate |
🔊
|
| loro | starnutino |
🔊
|
|
Tempo semplice
Congiuntivo imperfetto starnutàre |
||
| io | starnutassi |
🔊
|
| tu | starnutassi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | starnutasse |
🔊
|
| noi | starnutassimo |
🔊
|
| voi | starnutaste |
🔊
|
| loro | starnutassero |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo passato starnutàre |
||
| io | abbia starnutato |
🔊
|
| tu | abbia starnutato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia starnutato |
🔊
|
| noi | abbiamo starnutato |
🔊
|
| voi | abbiate starnutato |
🔊
|
| loro | abbiano starnutato |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo trapassato starnutàre |
||
| io | avessi starnutato |
🔊
|
| tu | avessi starnutato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse starnutato |
🔊
|
| noi | avessimo starnutato |
🔊
|
| voi | aveste starnutato |
🔊
|
| loro | avessero starnutato |
🔊
|
Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika starnutàre
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Condizionale presente starnutàre |
||
| io | starnuterei |
🔊
|
| tu | starnuteresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | starnuterebbe |
🔊
|
| noi | starnuteremmo |
🔊
|
| voi | starnutereste |
🔊
|
| loro | starnuterebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
Condizionale passato starnutàre |
||
| io | avrei starnutato |
🔊
|
| tu | avresti starnutato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe starnutato |
🔊
|
| noi | avremmo starnutato |
🔊
|
| voi | avreste starnutato |
🔊
|
| loro | avrebbero starnutato |
🔊
|
Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika starnutàre
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Imperativo starnutàre |
||
| tu | starnuta |
🔊
|
| noi | starnutiamo |
🔊
|
| voi | starnutate |
🔊
|
Congiuntivo starnutàre |
||
| Lei | starnuti |
🔊
|
| Che lui/lei | starnuti |
🔊
|
| Che loro | starnutino |
🔊
|
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!