🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Si è steso sul divano dopo una lunga giornata. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    verbo irregolare
    stèndersi : rozciągać się, leżeć
    stèn|der|si : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika stèndersi

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente stèndersi

    io mi stendo
    🔊
    tu ti stendi
    🔊
    lui/lei/Lei si stende
    🔊
    noi ci stendiamo
    🔊
    voi vi stendete
    🔊
    loro si stendono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto stèndersi

    io mi stendevo
    🔊
    tu ti stendevi
    🔊
    lui/lei/Lei si stendeva
    🔊
    noi ci stendevamo
    🔊
    voi vi stendevate
    🔊
    loro si stendevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice stèndersi

    io mi stenderò
    🔊
    tu ti stenderai
    🔊
    lui/lei/Lei si stenderà
    🔊
    noi ci stenderemo
    🔊
    voi vi stenderete
    🔊
    loro si stenderanno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto stèndersi

    io mi stesi
    🔊
    tu ti stendesti
    🔊
    lui/lei/Lei si stese
    🔊
    noi ci stendemmo
    🔊
    voi vi stendeste
    🔊
    loro si stesero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore stèndersi

    io mi sarò steso(a)
    🔊
    tu ti sarai steso(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sarà steso(a)
    🔊
    noi ci saremo stesi(e)
    🔊
    voi vi sarete stesi(e)
    🔊
    loro si saranno stesi(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo stèndersi

    io mi sono steso(a)
    🔊
    tu ti sei steso(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si è steso(a)
    🔊
    noi ci siamo stesi(e)
    🔊
    voi vi siete stesi(e)
    🔊
    loro si sono stesi(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo stèndersi

    io mi ero steso(a)
    🔊
    tu ti eri steso(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si era steso(a)
    🔊
    noi ci eravamo stesi(e)
    🔊
    voi vi eravate stesi(e)
    🔊
    loro si erano stesi(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto stèndersi

    io mi fui steso(a)
    🔊
    tu ti fosti steso(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si fu steso(a)
    🔊
    noi ci fummo stesi(e)
    🔊
    voi vi foste stesi(e)
    🔊
    loro si furono stesi(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika stèndersi

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente stèndersi

    io mi stenda
    🔊
    tu ti stenda
    🔊
    lui/lei/Lei si stenda
    🔊
    noi ci stendiamo
    🔊
    voi vi stendiate
    🔊
    loro si stendano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto stèndersi

    io mi stendessi
    🔊
    tu ti stendessi
    🔊
    lui/lei/Lei si stendesse
    🔊
    noi ci stendessimo
    🔊
    voi vi stendeste
    🔊
    loro si stendessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato stèndersi

    io mi sia steso(a)
    🔊
    tu ti sia steso(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sia steso(a)
    🔊
    noi ci siamo stesi(e)
    🔊
    voi vi siate stesi(e)
    🔊
    loro si siano stesi(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato stèndersi

    io mi fossi steso(a)
    🔊
    tu ti fossi steso(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si fosse steso(a)
    🔊
    noi ci fossimo stesi(e)
    🔊
    voi vi foste stesi(e)
    🔊
    loro si fossero stesi(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika stèndersi

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente stèndersi

    io mi stenderei
    🔊
    tu ti stenderesti
    🔊
    lui/lei/Lei si stenderebbe
    🔊
    noi ci stenderemmo
    🔊
    voi vi stendereste
    🔊
    loro si stenderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato stèndersi

    io mi sarei steso(a)
    🔊
    tu ti saresti steso(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sarebbe steso(a)
    🔊
    noi ci saremmo stesi(e)
    🔊
    voi vi sareste stesi(e)
    🔊
    loro si sarebbero stesi(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika stèndersi

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo stèndersi

    tu stenditi
    🔊
    noi stendiamoci
    🔊
    voi stendetevi
    🔊

    Congiuntivo stèndersi

    Lei si stenda
    🔊
    Che lui/lei si stenda
    🔊
    Che loro si stendano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!