🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Loro hanno stimato il costo del progetto. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    stimàre : oceniać
    sti||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika stimàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente stimàre

    io stimo
    🔊
    tu stimi
    🔊
    lui/lei/Lei stima
    🔊
    noi stimiamo
    🔊
    voi stimate
    🔊
    loro stimano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto stimàre

    io stimavo
    🔊
    tu stimavi
    🔊
    lui/lei/Lei stimava
    🔊
    noi stimavamo
    🔊
    voi stimavate
    🔊
    loro stimavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice stimàre

    io stimerò
    🔊
    tu stimerai
    🔊
    lui/lei/Lei stimerà
    🔊
    noi stimeremo
    🔊
    voi stimerete
    🔊
    loro stimeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto stimàre

    io stimai
    🔊
    tu stimasti
    🔊
    lui/lei/Lei stimò
    🔊
    noi stimammo
    🔊
    voi stimaste
    🔊
    loro stimarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore stimàre

    io avrò stimato
    🔊
    tu avrai stimato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà stimato
    🔊
    noi avremo stimato
    🔊
    voi avrete stimato
    🔊
    loro avranno stimato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo stimàre

    io ho stimato
    🔊
    tu hai stimato
    🔊
    lui/lei/Lei ha stimato
    🔊
    noi abbiamo stimato
    🔊
    voi avete stimato
    🔊
    loro hanno stimato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo stimàre

    io avevo stimato
    🔊
    tu avevi stimato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva stimato
    🔊
    noi avevamo stimato
    🔊
    voi avevate stimato
    🔊
    loro avevano stimato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto stimàre

    io ebbi stimato
    🔊
    tu avesti stimato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe stimato
    🔊
    noi avemmo stimato
    🔊
    voi aveste stimato
    🔊
    loro ebbero stimato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika stimàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente stimàre

    io stimi
    🔊
    tu stimi
    🔊
    lui/lei/Lei stimi
    🔊
    noi stimiamo
    🔊
    voi stimiate
    🔊
    loro stimino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto stimàre

    io stimassi
    🔊
    tu stimassi
    🔊
    lui/lei/Lei stimasse
    🔊
    noi stimassimo
    🔊
    voi stimaste
    🔊
    loro stimassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato stimàre

    io abbia stimato
    🔊
    tu abbia stimato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia stimato
    🔊
    noi abbiamo stimato
    🔊
    voi abbiate stimato
    🔊
    loro abbiano stimato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato stimàre

    io avessi stimato
    🔊
    tu avessi stimato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse stimato
    🔊
    noi avessimo stimato
    🔊
    voi aveste stimato
    🔊
    loro avessero stimato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika stimàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente stimàre

    io stimerei
    🔊
    tu stimeresti
    🔊
    lui/lei/Lei stimerebbe
    🔊
    noi stimeremmo
    🔊
    voi stimereste
    🔊
    loro stimerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato stimàre

    io avrei stimato
    🔊
    tu avresti stimato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe stimato
    🔊
    noi avremmo stimato
    🔊
    voi avreste stimato
    🔊
    loro avrebbero stimato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika stimàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo stimàre

    tu stima
    🔊
    noi stimiamo
    🔊
    voi stimate
    🔊

    Congiuntivo stimàre

    Lei stimi
    🔊
    Che lui/lei stimi
    🔊
    Che loro stimino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!